Tâmât/Tesâdüf
< Tâmât
۱
Bir şûh-ı safâ-nisâr gördüm
Bir kûh-ı behişt-nişân içinde
Gûyâ ki azîm cinân içinde
Hûri-yi hired-şikâr gördüm
۲
Afetti bana nigâh-ı sehhâr
Selbetti bütün sükûn-ı kalbi
Ârâm-ı keder-füzûn-ı kalbi
Zabtetti bütün cihânı envâr
۳
Gûyâ ki kamer cihâna girmiş
Dil şevk u safâ içinde kaldı
Seyrân-ı ruh-ı sürûşa daldı
Gûyâ ki gözüm cinâna ermiş
۴
Gerdûnesine takarrüb ettim
Bir mâh-ı melek-nişân imiş o
Bildim ki enîs-i cân imiş o
Şaştım buna ben taaccüb ettim
۵
Yârab ne güzel garîb tesâdüf
Çeşmân u dilim sürûrla doldu
Billâh gönü1 münevver oldu
Yârab ne de dil-firib tesâdüf