Nağme-i Seher/ati uyaklı Tahmîs-i Gazel
Bilmezdiñ ıztırâb-ı dil ü derd-i firkati
Kahrıñla dem-be-dem koparırdıñ kıyâmeti
Tahmîl ederdiñ âşıka bin türlü mihneti
Sevdiñ görünce ol büt-i âyîne-tal'ati
Kurbânıñ oldıgım nice gördüñ muhabbeti
Öldirdi hayli dem bizi cevr ü cefâlarıñ
Dillerde tâb koymadı vahşî edâlarıñ
Te'sîr-i âh ü zârını gör bî-nevâlarıñ
Yolda selâmın almaz iken mübtelâlarıñ
Kaddin ham eyleyip komamış sende tâkati
Âguşunu o mâha açarsın iki gözüm
Dürdâne-i sirişki saçarsın iki gözüm
Şevk-ı muhabbetiyle uçarsın iki gözüm
Kûyun dolanmadan ne kaçarsın iki gözüm
Erbâb-ı aşkıñ elde degildir irâdeti
Ey mâh-ı evc-i nahvet eyâ şûh-ı fitne-zâ
Vaktiyle sende etmişidin bunları baña
İtdiklerin bulur kişi dünyâda dâ'imâ
Senden kaçub görünmemeler nâz imiş sana
Bir bî-vefâ imiş hele gördiñmi âfeti
*Ekrem * dahi sevinse gerek * Nâ'ilî * gibi
Yıktırdı cevrin onu da pek * Nâ'ilî * gibi
Her dem cefânı söyleşerek * Nâilî * gibi
Memnûnuyuz kıyâmete dek * Nâ'ilî * gibi
Tahrîk eden o şûh ise sen serv-i kameti