Yeni Ahit/Luka/11

1 Ve vaki oldu ki, İsa bir yerde dua ediyordu, ve bitirdiği zaman, şakirtlerinden biri ona dedi: Ya Rab, Yahya şakirtlerine nasıl öğretti ise, bize de dua etmeği öğret. 2 Ve İsa onlara dedi: Dua ettiğiniz zaman deyin: Ey Baba, ismin mukaddes olsun. Melekûtun gelsin. 3 Gündelik ekmeğimizi bize günden güne ver. 4 Ve günahlarımızı bize bağışla; zira biz de bize borçlu olan her adama bağışlarız. Ve bizi iğvaya götürme. 5 Ve onlara dedi: Aranızda kim var ki, bir dostu olup da gece yarısı ona gelsin ve desin: Dostum, bana üç ekmek ödünç ver; 6 çünkü yanıma bir dostum yoldan geldi, önüne koyacak bir şeyim yok; 7 ve o da içerden cevap vererek desin: Beni rahatsız etme; kapı artık kapanmıştır, ve çocuklarım yanımda yatıyorlar; kalkıp sana veremem? 8 Size derim: Kendisinin dostu olduğu için kalkıp ona vermezse de, onun arsızlığından dolayı kalkıp ihtiyacı ne ise ona verir. 9 Ben de size derim: Dileyin, size verilecektir; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. 10 Zira her dileyen alır; arayan bulur; ve kapıyı çalana açılır. 11 Ve aranızda hangi baba var ki, oğlu ekmek isteyecek de, ona taş verecektir? Yahut balık isteyecek de, balık yerine yılan verecektir? 12 Yahut yumurta isteyecek de, ona akrep verecektir? 13 İmdi, sizler kötü olduğunuz halde, çocuklarınıza iyi hediyeler vermeği bilirseniz, semavî Baba kendisinden dileyenlere ne kadar ziyade Ruhülkudüsü verir! 14 İsa dilsiz bir cini çıkarıyordu. Ve vaki oldu ki, cin çıktığı zaman, dilsiz söyledi; halk şaştılar. 15 Fakat onlardan bazıları: Cinlerin reisi Beelzebul ile cinleri çıkarıyor, dediler. 16 Başkaları İsayı deneyerek kendisinden gökten alâmet istediler. 17 Fakat İsa, düşüncelerini bilerek, onlara dedi: İçinde ayrılık olan her ülke çöl olur; ve ev ev üzerine yıkılır. 18 Şeytan da kendisine karşı ayrılık ederse, onun ülkesi nasıl durur? Çünkü siz cinleri Beelzebul ile çıkardığımı söylüyorsunuz. 19 Eğer ben cinleri Beelzebul ile çıkarıyorsam, oğullarınız kimle çıkarıyorlar? Bundan dolayı onlar sizin hâkimleriniz olacaklardır. 20 Fakat ben Allahın parmağı ile cinleri çıkarıyorsam, bu halde Allahın melekûtu üzerinize gelmiştir. 21 Eğer iyi silâhlanmış kuvvetli bir adam kendi evini muhafaza ederse, malı selâmette olur; 22 fakat ondan daha kuvvetlisi gelip onu yenerse, güvendiği bütün silâhlarını alır, yağma ettiğini pay eder. 23 Benimle beraber olmayan bana muhaliftir, ve benimle beraber devşirmeyen dağıtır. 24 Murdar ruh insandan çıktığı zaman, kurak yerlerden rahat arayarak geçer, ve bulmayınca: Çıkmış olduğum evime döneyim, der. 25 Ve gelince, onu süpürülmüş, süslenmiş bulur. 26 O zaman gider, kendisinden daha kötü başka yedi ruhu yanına alır; ve oraya girip otururlar; ve o adamın son hali ilkinden daha kötü olur. 27 Ve vaki oldu ki, İsa bu şeyleri söylerken, cemaatten bir kadın yüksek sesle ona dedi: Seni taşıyan rahme ve emziren memelere ne mutlu! 28 Fakat İsa dedi: Evet, Allahın sözünü dinleyip onu tutanlara daha ne mutlu! 29 Ve halk onun yanına birikmekte oldukları zaman, İsa söylemeğe başladı: Bu nesil kötü bir nesildir, alâmet arıyor; ona Yunus peygamberin alâmetinden başka bir alâmet verilmeyecektir. 30 Zira Yunus nasıl Nineve ahalisine alâmet oldu ise, böylece İnsanoğlu da bu nesil için olacaktır. 31 Cenup kıraliçası hüküm günü bu neslin adamları ile kalkacak, onları mahkûm edecektir; çünkü o, Süleymanın hikmetini dinlemek için dünyanın öte uçlarından geldi; ve işte, Süleymandan daha büyüğü buradadır. 32 Nineve ahalisi hüküm günü bu nesille kalkacaklar, ve onu mahkûm edecekler; çünkü onlar Yunusun vâzı ile tövbe ettiler; ve işte, Yunustan daha büyüğü buradadır. 33 Hiç kimse ışığı yakıp onu gizli yere, yahut da kilenin altına komaz, fakat girenler aydınlığı görsünler diye şamdana kor. 34 Bedenin ışığı senin gözündür; eğer gözün sağ ise, bütün bedenin de nurlu olur; fakat eğer gözün kötü ise, bedenin de karanlık olur. 35 İmdi sakın, sendeki ışık karanlık olmasın. 36 Eğer bütün bedenin bir karanlık kısmı olmayıp nurlu ise, bir çerağ seni parıltısı ile aydınlattığı zaman nasılsa, öylece bedenin bütün nurlu olur. 37 İsa söylerken, bir Ferisi onu kendisi ile yemek yemeğe çağırdı; o da girdi, ve sofraya oturdu. 38 Ferisi onun yemekten önce yıkanmadığını görerek şaştı. 39 Rab da ona dedi: Şimdi siz Ferisiler bardağın ve çanağın dışını temizlersiniz, fakat içiniz soygunculuk ve kötülükle doludur. 40 Ey akılsızlar, dışı yapan içi de yapmadı mı? 41 Fakat siz içindekilerden sadaka verin; ve işte, her şey size temiz olur. 42 Fakat vay başınıza, ey Ferisiler! Çünkü siz nânenin ve sedef otunun ve bütün sebzelerin ondalığını verirsiniz, halbuki doğruluğu ve Allah sevgisini bırakırsınız; bunları yapmalı idiniz, öbürlerini de bırakmamalı idiniz. 43 Vay başınıza, ey Ferisiler! Çünkü havralarda baş kürsüleri ve çarşılarda selâmları seversiniz. 44 Vay başınıza! Çünkü, belirsiz kabirler gibisiniz, ve üzerlerinde gezen adamlar onları bilmezler. 45 Ve fakihlerden biri İsaya cevap vererek dedi: Muallim, bu şeyleri söyleyerek bizi de kötülüyorsun. 46 Ve İsa dedi: Sizin de vay başınıza, ey fakihler! Zira taşıması güç yükleri insanlara yüklüyorsunuz, kendiniz o yüklere bir parmağınızla dokunmuyorsunuz. 47 Vay başınıza! Çünkü siz peygamberlerin türbelerini bina ediyorsunuz, ve onları babalarınız öldürdüler. 48 Öyle ise, babalarınızın işlerine şahit oluyorsunuz, ve hoş görüyorsunuz; çünkü babalarınız onları öldürdüler, siz de türbelerini yapıyorsunuz. 49 Bunun için de Allahın hikmeti dedi: Ben onlara peygamberler ve resuller göndereceğim; onlardan bazılarını öldürecekler, bazılarına eza edecekler; 50 ki, dünya kurulduğundan beri, bütün peygamberlerin dökülen kanı bu nesilden sorulabilsin; 51 Habilin kanından mezbah ile mabet arasında öldürülen Zekeriyanın kanına kadar, evet, sizlere derim ki, bu nesilden sorulacaktır. 52 Vay başınıza, ey fakihler! Çünkü siz bilgi anahtarını kaldırdınız; kendiniz girmediniz, girenleri de bırakmadınız. 53 İsa oradan çıktığı zaman, yazıcılar ve Ferisiler, ağzından bir şey kapmak için onu pusuda bekleyerek, 54 kendisini şiddetle sıkıştırmağa ve bir çok şeyler hakkında söyletmeğe başladılar.

Kaynak: Kitab-ı Mukaddes. İstanbul: Kitab-ı Mukaddes Şirketi. 1941  
Telif durumu:

Bu eser, kültürel öneminden ötürü Türkiye Cumhuriyeti'nde kamuya maledilmiştir ya da 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre eserin koruma süresi dolmuştur. Kanun'un 27. maddesine göre:

  • Koruma süresi eser sahibinin yaşadığı müddetçe ve ölümünden itibaren 70 yıl devam eder.
  • Sahibinin ölümünden sonra alenileşen (herkesçe bilinir duruma gelen) eserlerde koruma süresi ölüm tarihinden sonra 70 yıldır.
  • 12. maddenin birinci fıkrasındaki hallerde (sahibinin adı belirtilmeyen eserlerde) koruma süresi, eserin aleniyet tarihinden sonra 70 yıldır; meğer ki eser sahibi bu sürenin bitmesinden önce adını açıklamış bulunsun.
  • İlk eser sahibi tüzelkişi ise, koruma süresi aleniyet tarihinden itibaren 70 yıldır.