Yadigâr-ı Şebâb/Lahn 6

“	Deli gönlüm ne kadar ser-keş idi Ne gönül sanki o bir âteş idi Kelebek miydi mizâcen ne idi Mâ'il-i ülfet-i her meh-veş idi Gâh olur vuslat ile şîrînkâm Gâh firkatle merâret-çeş idi Yâ gönül kabil-i taksîm idi yâ Bir değil bende gönül üç beş idi Mümteziçlerdi o rütbe gûyâ Aşkla ikisi bir kardeş idi Yine râzıydı o hâle sanırım Gerçi kim gâhîce mihnet-keş idi Geçti rü'yâ gibi âh o demler O güzel günler o hoş âlemler	”