Yadigâr-ı Şebâb/Lahn 3

“	Sâye-i lutf-ı pederde evvel Yoğidi gaile-i ayşa mahal Ne dili zâr edecek bir gussa Ne beni bağlayacak denlü emel Gönlümü eyler idim nağme-serâ Âşıkane ederek tarh-ı gazel Zâhir ü bâtın-ı ahvâlim idi Arzû eylediğimden de güzel Sinnim arttıkça zamân geçtikçe Geldi efsûs o hâlâta halel Şimdi şu beyti okur âh ile dil Şevkle nağme-serâyîye bedel Geçti rü'yâ gibi âh ol demler! O güzel günler o hoş âlemler!	”