Ol Menem kim Yüz Tutub Âyîne-i İnsâna Men
—8—
Ol menem kim yüz tutub âyîne-i insâna men
Fazl-ı Rahman’dan eriştim sûret-i Rahmân’a men
Secde idüb rûh-i kudsî tek önünde âdemin
Okuram esmâ-i hüsnâ uymazam şeytâna men
Genc-i Tâhâ’nın tılısmı keşf edelden dest-i gayb
Âlem-i ta’lîm-i ilm-i Alle-mel-Kur’an’a men
Sâki-i bâkî bana bir bâde nûş ettirdi kim
Hızr-ı vakt oldum eriştim çeşme-i hayvâna men
Zülfünün küfrünü her İsâ nefeslu dilberin
Nûr-i îman bilmeyince gelmedim îmâna men
Şol kamer devrinde bağlar anberin çevgân içün
Başımı top eyledim girdim bu gün meydâna men
Ey Sürûrî âlem-ül-kaybın cemâlin görmüşem
Can gözüyle bakmışam tâ sûret-i insâna men