Nağme-i Seher/Hikâyet
Vâr idi bir dil-âver-i pür-zûr
Geştgîri-i destine magrur
Pençe tâb-ı pelenk ü şîr-i jiyân
Hamle-fermâ-yı ejdehâ-yı demân
Ceng-cûy-ı muzaffer ü galib
Tünd-hûy u tenâvür ü sâ'ib
Gördi bir şâh-zâde-i dilber
Cânına etti tîr-i aşk güzer
Kıldı bir demde destbürd-i belâ
Kametin mâh-ı nev misâl dü-tâ
Oldı ma'mûre-i vücûdu harâb
Pây-mâl ü zelîl hem-çü türâb
Başladı yâne yâne efgâna
Bir sipend oldu nâr-ı hicrâna
Za'fla zannolurdu mûr-ı hakîr
Âh ü feryâdı lîk âlem-gîr
Aşk bir yana şu'le-gîr-i elem
Hulk bir yana seng-bâr-ı sitem
Hicr-i cânân gönülde derd-i azîm
Ta'n-ı bed-hâh-ı can-güdâz u elîm
Gâh serde gulüv edip sevdâ
Böyle eylerdi Hakk'a arz-ı recâ
“Kıl havâle helâkimi yâ Rab
K'ola terk-i belâ-yı aşka sebeb”
“Nice can-sûz imiş bu âfet-i aşk
Ne yaman derd imiş bu mihnet-i aşk”
"Dilde her dâg şu'le-tâb oldu
Sînede zahm-ı bî-hesâb oldu”
"Nice râh açtı câna tîg-ı belâ
Geldi mevtim âh kim hâlâ”
"Bâri kendim beni helâk edeyim
Bir avuç râh-ı yâre hâk edeyim”
"Gideyim üft ü hîz ile yâre
Bulayım kendi derdime çâre”
"Tövbe tövbe kim eyledim ısyân
Baña gamdır dilimde mâye-i can”
Böyle dâ'im idüb hayâl-i muhâl
Deşt-i gamda gezerdi kays misâl
Sûret-i hâlden olup âgâh
Merhamet ma'deni kerîme-i şâh
İyledi ihtiyâr renc-i sefer
Âşıkı nezdine olup reh-ver
Didi ey bî-nevâ şekîb ü edîb
Kişver-i hicr ü mihnetimde garîb
Ez-kocâyî vü nâm ü şânet çîst
Gû merâ gû ki derd-i cânet çîst
Men ki îsî-nefes tabîb-i tûem
Der-dilet cânem ü habîb-i tûem
Neyem Îsî ki Îsî-i Meryem
Arz-ı Sûz u güdâz mî-konedem
Pâdişâh-ı serîr-i nâzım
Hüsn ü ismetle ser-firâzım ben
Âşıka rahm u lûtftur kârım
Dil-nüvâzım vefâdır efkârım
Gamına çâre bulmaga geldim
Derdden ârre bulmaga geldim
Nicedir hâl-i zârın ey mahzûn
Söyle gel râzın eyle perde-birûn
Âşikâr olmayınca ve'l-hâsıl
Derdiniñ çâresi olur müşkil
Böyle sözlerle ol ferişte-hısâl
Hâlini âşıkından etti su 'âl
Bunı bî-çâre gûş edip tekmîl
Oldı lûtfıyla şerm-sâr u hacîl
Gark olup bahr-ı hayrete bir dem
Eyledi azm sû-yı mülk-i adem