Leylâ vü Mecnûn/401-500

401 Müşkil işe düşmişem meded kıl
Mey hırziyle belâmı red kıl

402 Hall eyleye gör bu müşkilâtı
Kemm etme kulundan iltifâtı

403 Bir gün ki mey-i Süheyl-te’sîr
Vermişdi mizâc-ı pâke tağyîr

404 Hem-reng-i bahâr olup hazânum
Dönmişdi akîke za‘ferânum

405 Cem‘ idi yanumda ittifâkî
Sâz ü meze vü şarâb ü sâkî

406 Peyveste lebâleb ü peyâpey
Nûş eyler idüm kadeh kadeh mey

407 Zevk üzre mey artururdı zevküm
Şevk üzre ziyâd olurdı şevküm

408 Ol bezm idi âfiyet bahârı
Men bülbül-i zâr ü bî-karârı

409 Bir hadde erişdi neş’e-i câm
Kim kalmadı ehl-i bezme ârâm

410 Esrâr-ı dil oldı âşikârâ
Mesdûd oluben der-i müdârâ

411 Olmışdı refîk u hem-zebânum
Ayîne-i tûti-i revânum

412 Bir niçe zarîf-i hıtta-i Rûm
Rûmî ki dedük kaziyye ma‘lûm

413 Ya‘nî ki kamu dekâyık ehli
Her mes’elede hakâyık ehli

414 Hem ilm feninde nükte-dânlar
Hem söz revişinde dür-feşânlar

415 Kim eyler idi dekâyık-i râz
Şeyhîden ü Ahmedîden âğâz

416 Kim söyler idi öğüp kelâmı
Evsâf-ı Halîlî vü Nizâmî

417 Bilmişler idi ki hüsn-i güftâr
Kadrüm kaderince mende hem var

418 Çün var idi mestlikde lâfum
Kim anlana sıdkum ü hilâfum

419 Men hasteni etdiler nişâne
Bir reng ile tîr-i imtihâna

420 Lutf ile dediler ey sühan-senc
Fâş eyle cihâna bir nihân genc

421 Leylî Mecnûn Acemde çohdur
Etrâkde ol fesâne yohdur

422 Takrîre getür bu dâstânı
Kıl tâze bu eski bûstânı

423 Bildüm bu kaziyye imtihândur
Zîrâ ki bu bir belâ-yı cândur

424 Sevdâsı dırâz ü bahrı kûtâh
Mazmûnı figân ü nâle vü âh

425 Bir bezm-i musîbet ü belâdur
Kim evveli gam sonı fenâdur

426 Ne bâdesine neşâtdan reng
Ne nağmesine ferahdan âheng

427 İdrâke verür hayâli âzâr
Efkârı eder melâli efgâr

428 Olsaydı teveccühi münâsib
Tevcîhine çoh olurdı râğıb

429 Olsaydı tasarrufında râhat
Çoh kâmil ana kılurdı rağbet

430 Bi’llâh ki ne hoş demiş Nizâmî
Bu bâbda hatm edüp kelâmı

431 Esbâb-ı sühan neşât u nâzest
Z’in her dü sühan behâne-sâzest

432 Meydân-ı sühan ferâh bâyed
Tâ tab‘ süvariî nümâyed

433 Der-germî-i rîk u sahtî-i kûh
Tâ çend sühan reved be-enbûh

434 Bir iş ki kılur şikâyet üstâd
Şâgirde olur rücûı bî-dâd

435 Gerçi bilürem bu bir sitemdür
Teklîfi munun gam üzre gamdur

436 Ammâ niçe etmek olur ikrâh
Bir vâkıadur ki düşdi nâgâh

437 Yeğdür yine özrden şürûum
Bu işde tevekküle rücûum

438 Ey tâb‘-ı latîf ü akl-ı vâlâ
İdrâk-i bülend ü nutk-ı gûyâ

439 Düşdi seferüm diyâr-ı derde
Kimdür mana yâr bu seferde

440 Her kimde ki vardur istitâat
Derd ü gam ü mihnete kanâat

441 Oldur bu müsâferetde yârum
Zevk ehline yohdur i‘tibârum

442 Merkeb gerek olsa azm-i râha
Besdür bize hâme vü siyâhe

443 V’er tûşe-i râh olursa matlûb
Mazmûn-ı hoş u ibâret-i hûb

444 Azm eyleyelüm teallül etmen
Menzil keselüm tegâfül etmen

445 Ey baht vefâsuz olma sen hem
Hem-râhlığ et bizümle bir dem

Bu saâdetlü Beg hazretlerinün medhidür

446 Ey hâme-i ser-keş ü sebük-hîz
Vakt oldı ki olasen güher-rîz

447 Men âcizem ü bu emr müşkil
İmdâd demidür olma gâfil

448 Âsâr-ı mürüvvet eyle izhâr
Tez depren eğer mürüvvetün var

449 Sen kıl hüneri men eyleyem ad
Sen çek elemi men olayum şâd

450 Çün nahl-i hadîka-i hünersen
Miftâh-ı hizâne-i gühersen

451 Cehd eyle çıhar cevâhir-i pâk
Fikr etme ki yohdur ehl-i idrâk

452 Deme ki bulup kesâdı bâzâr
Bulmaz bu metâımuz hırîdâr

453 Yetmez mi sana emîr-i kâmil
Serdâr-ı zemâne Veys-i âdil

454 Ol bahr-i atâ vü kân-ı eltâf
Kim şânına geldi adl ü insâf

455 Serdâr-ı muazzam ü mükerrem
Cânâne-i mülk ü cân-ı âlem

456 Zâtında anun hemîşe mevcûd
Adl ü edeb ü şecâat ü cûd

457 Adlinden eğer terâne-i çeng
Fâş eylese bezmde bir âheng

458 Yel şem‘e dahî taarruz etmez
Pervâneye şem‘ zulmi yetmez

459 Hüsn-i edeb ile eyle mu‘tâd
Kim nûrı yanında kılsalar yâd

460 Ol söz dilemez ki ola tekrâr
Tâ yetmeye sâyesine âzâr

461 Üslûb-ı şecâat içre mâhir
Hurşîd-sıfat cihânda zâhir

462 Hem hâs anı söylemekde hem âm
Hem Rûm dolu adı ile hem Şâm

463 Ger cûdına kimse olsa tâlib
Mümkin ola kahrı lutfa gâlib

464 Ya‘ni mana öğredüp sahâvet
Bir hâceti istemek ne hâcet

465 Olmış ana hâne-i emâret
Bu dört binâ ile imâret

466 Ey dûst-nevâz ü düşmen-endâz
Şâhin-reviş ü bülend-pervâz

467 Düzdüm sana turfe âşiyâne
Ya‘ni ebedî neşât-hâne

468 Ma‘mûr edübem binâ-yi âlî
Cennet sıfatı İrem misâli

469 Tâ rûz-i ebed munı makâm et
Bî-dağdağa işret-i müdâm et

470 Bi’llâh ki değül yaman eser bu
Ger ad ise müddeâ yeter bu

471 Men kim sana olmışam senâ-hân
Sultan Veyis’e niçük ki Selmân

472 Budur garazum ki câvidânî
Adun duta arsa-i cihânı

473 Tâ bâkî ola bu sebz gülşen
Hem men olam ehl-i zikr hem sen

Bu tuğrâ-yı misâl-i mahabbetdür
ve
Dîbâce-i dîvân-ı mihnetdür

474 Dihkân-ı hadîka-i hikâyet
Sarrâf-ı cevâhir-i rivâyet

475 Ma‘nî çemenine gül tikende
Söz riştesine güher çekende

476 Kılmış bu revişde nükte-dânlığ
Gül-rîzliğ ü güher-feşânlığ

477 Kim hayl-i Arabda bir cevân-merd
Cem‘iyyet-i izz ü câh ile ferd

478 Müstecmi‘-i cümle-i fezâil
Bulmışdı riyâset-i kabâil

479 Emrine Arab mutî‘ ü münkâd
Geh Basra makâmı gâh Bağdâd

480 Bir buk‘ada olmayup karârı
Gezmekde geçerdi rüzgârı

481 Her lahza ururdı ol yegâne
Ser-çeşmelere siyâh hâne

482 Seyr eyler idi sürüp tena‘‘um
Gözler üzere misâl-i merdüm

483 Evzâ‘-ı hıyâm-ı müşg-fâmı
Halka şeb-i Kadr tek girâmî

484 Her menzile kim güzâr ederdi
Sahrânı benefşe-zâr ederdi

485 Gül-zârlar içre lâle çağı
Benzerdi evine lâle dâğı

486 Emvâli cemî‘-i cinsden çoh
Ammâ bu cihânda vârisi yoh

487 Ger kılsa anı telef havâdis
Yoh bir halefi ki ola vâris

488 Ferzendsüz âdemî telefdür
Bâkî eden âdemi halefdür

489 Nesl ile olur bekâ-yı insân
Nazm-ı beşer ü nizâm-ı devrân

490 Cân cevherine bedeldür evlâd
Evlâd koyan koyar hemîn âd

491 Hoş ol ki halefden ola hoş-dil
Dünyâda bir oğlı ola kâbil

492 Pîrâyesi ola dest-gâha
Sermâyesi ola izz ü câha

493 Ah er ola bir sefîh ü ser-keş
Etvârı kerîh ü hulkı nâ-hoş

494 Teşnî‘ ohına olup nişâne
Bîzâr ola andan ata ane

495 El kıssa ol efdal-i kabâil
Ol pîr-i hamîdetü’l-hasâil

496 Ferzende olup hemîşe tâlib
Tahsîl-i bekâ-yı nesle râgıb

497 Çoh mâh-likâ sanemler aldı
Çoh turfe zemîne tohm saldı

498 Çoh nezrler etdi her mezâra
Çoh kıldı niyâz Kirdgâra

499 Te’sîr kılup figân ü âhı
Avn etdi inâyet-i İlâhî

500 Bir gece açıldı bâb-ı rahmet
Buldı eser-i duâ icâbet