Leylâ vü Mecnûn/2001-2100
2001 Cefâ-yı çerh-i kec-reftâr elinden var min derdüm
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
2002 Gehî şevk-i visâl ü geh belâ-yı hecr ile zârem
Özüm hem bilmezem derdüm nedür men niçe bîmârem
2003 Gam-ı aşk içre min dermân yoh derde giriftârem
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
2004 Cüdâ senden belâ vü derd-i hicrân ile dutdum hû
Kılur her dem mana bî-dâd derd ayru belâ ayru
2005 Belâ vü derde düşdüm rûzgârum beyle hâlüm bu
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
2006 Tabîb-i akla çoh izhâr kıldum derd-i pinhânı
Men-i bîmâra kat‘â olmadı bir sıhhat imkânı
2007 Ezelden var min derdüm yohdur hîç dermânı
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
2008 Fuzûlî her zaman bir ta‘n ile bağrum kılursen kan
Aceb bilmez misen aşkdan geçmek değül âsân
2009 Bilürsen düşmişem bir derde kim yohdur ana dermân
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
Tamâmî-i sühan
2010 Yazıldı çü nâmeye gam-ı dil
Zeyde dedi ey hakîm-i kâmil
2011 Ta‘vîzün ile hoş oldı hâlüm
Zâil oluben gam ü melâlüm
2012 Hattun mana nüsha-i şifâdur
Ta‘vîzün eser kılur duâdur
2013 Her gün gel yaz beyle ta‘vîz
Tâ sıhhate bulmak ola ümmîz
2014 Bir yazılu nüsha var mende
Bi’llâh bile al anı gedende
2015 Gerçi bilürem anı ki hatdur
Bilmen ki sahîh ya galatdur
2016 Ağlâtına ver kemâl-i îzâh
Ger var ise sehvi eyle ıslâh
2017 Takrîb ile verdi Zeyde mektûb
Beyle gerek ehl-i akla üslûp
2018 Mecnûna çü nâme oldı vâsıl
Dür gördi akîkine mukâbil
2019 Mefhûmdan etdi kesb-i maksûd
Leylî tarafından oldı hoşnûd
Bu Mecnûnı atâsı sahrâda bulduğıdur
ve
Nasîhatle ıslâhından âciz olduğıdur
2020 Tahrîr kılanda ehl-i inşâ
Beyle bu misâle çekdi tuğrâ
2021 Kim gussa-i dehr mübtelâsı
Mecnûn-ı şikestenün atası
2022 Kalmışdı melâlet içre dün gün
Ne güni gün idi ne düni dün
2023 Getmişdi elinden ihtiyârı
Gündüz sabrı gece karârı
2024 Kılmazdı tereddüdinde taksîr
Bulmazdı bu derde hîç tedbîr
2025 Bir gün anı etdiler haberdâr
K’ey pîr-i şikeste-i dil-efgâr
2026 Dün Leylî atası ol siyeh-dil
Ol mün‘im-i sifle pîr-i câhil
2027 Ser-hayli yanında dâd ederdi
Mecnûn-ı hazîni yâd ederdi
2028 Kim bu delü hükme olmayıp râm
Halka bizi eyler oldı bed-nâm
2029 Peyveste yeter bize belâsı
Nevfel gazabından et kıyâsı
2030 Çün mahz-ı şer oldı zât-ı ef‘î
Vâcib görinür müdâm def‘i
2031 Her niçe ki tende cânı vardur
Nâmûsumuza ziyânı vardur
2032 Nâmûs bizüm değül senündür
Def‘ eyleye gör ki düşmenündür
2033 Çünkim zararında gördiler nef‘
Azm eylediler ki edeler def‘
2034 Yâdun değül eyle oğlunı yâd
Kıl çâre ki düşmen olmaya şâd
2035 Ol pîr düşüp min ıztırâba
Nâ-çâr özin verüp azâba
2036 Sahrâlara dutdı seyl tek rû
Cehd ile yöğürdi gezdi her sû
2037 Menzil menzil sirişki kanın
Rehber kılup istedi nişânın
2038 Çün geceye gündüz oldı tağyîr
Oldı gece zulmeti cihân-gîr
2039 Ref‘ oldı alâme-i menâzil
Ol pîre tereddüd oldı müşkil
2040 Ser-geşte gezerken isteyüp râh
Bir şu‘le ana görindi nâgâh
2041 Ol pîrün olup delîl-i râhı
Rûz etdi ol od şeb-i siyâhı
2042 Sandı odı yanduran Arâbdur
Hayl ü haşem ol oda sebebdür
2043 Pervâne kimi yüz urdı nâra
Çün yetdi ve eyledi nezâre
2044 Gördi ki bu şu‘le bir nefesdür
Ne şu‘le-i cirm-i hâr ü hasdür
2045 Mecnûndur bu ki âh-ı ser-keş
Çekmiş urmış cihâna âteş
2046 Kat‘-ı nazar eylemiş cihândan
Geçmiş ser ü çeşm ü cism ü cândan
2047 Ne mülk ne mâl cüst ü cûsı
Ne ata ne ana ârzûsı
2048 Getmiş yele berg-i i‘tibârı
Ol kalmış ü merg intizârı
2049 Ol pîr çü gördi oğlı hâlin
Tökdi ruh-i zerde eşk-i âlin
2050 Yanında oturdı zâr ü gam-nâk
El urdı ki çehresin ede pâk
2051 Ol şîfte açdı çeşm-i pür-nem
Kimsen dedi ey menümle hem-dem
2052 Ger elçi isen yetür peyâmun
Ver müjdesin ol meh-i tamâmun
2053 V’er yolcu isen oturma gâfil
Azm eyle gözet bir özge menzil
2054 Ol pîr tazarru‘ etdi âğâz
K’ey nakd-i hayâta kîse-perdâz
2055 Men dürcem ü sen dür-i şeb-efrûz
Ya‘nî atanem men-i seyeh-rûz
2056 Ey hâsıl-ı mezra‘-ı vücûdum
V’ey ömr ticâretinde sûdum
2057 Ey cevher-i cânumun behâsı
V’ey dîde-i bahtumun ziyâsı
2058 Derdüm olasen menüm penâhum
Fahrum şerefüm ümîd-gâhum
2059 Menden bu serîr olanda hâlî
Sen olasen ehl-i mülke vâlî
2060 Halk ede seni görende yâdum
Bâkî senün ile ola adum
2061 Ger tıflığunda mest bî-bâk
Sahrâya düşüp yahan kılup çâk
2062 Oldun reh-i aşk içinde meşhûr
Ma‘zûr idün ol zamanda ma‘zûr
2063 Her vaktdedür bir emr gâlib
Her ahddedür bir iş münâsib
2064 Nev-reslere aşk bir hünerdür
Ser-hadd-i kemâle râh-berdür
2065 Hâlâ ki makâm-ı akl buldun
Tahsîl-i kemâle kâbil oldun
2066 Senden ne revâ bu mâcerâlar
Sermâye-i ayb olan sadâlar
2067 Ger gâfil idün ol imdi âkil
Sahrâlara düşme gezme gâfil
2068 Vahşîler ile nedür bu birliğ
İnsân ile hoş değül mi dirliğ
2069 Gör vahş ile vahş tayr ile tayr
Hem-cins ile hoşdur eylemek seyr
2070 Rahm et men-i zâr ü nâ-murâda
Koyma bu meşakkat ü belâda
2071 Kâfûr veş oldı müşg-i nâbum
Bu subhda sensen âftâbum
2072 Olmak elifüm karîne-i dâl
Meylüm sana olmağınadur dâl
2073 Devrân sitemiyle câna yetdüm
Men özge diyâr azmin etdüm
2074 Gel tapşurayum sana makâmum
Zabt eyle bisât-ı ihtirâmum
2075 Ne sûd hemîşe mestliğden
Ne fâide büt-perestliğden
2076 Ey mest kemâl-i hiddetünden
Yohdur haberün kabâhatünden
2077 Ol lahza ki hûşyâr olursen
Elbette ki şerm-sâr olursen
2078 Ey bütkedeler sanem-peresti
Çün ref‘ ola bu hicâb-ı mestî
2079 Mezmûm olup etdüğüm bu hâlet
Elbette sana verür hacâlet
2080 Bir dilbere ver gönül ki dâim
Bünyâd-ı sebâtı ola kâim
2081 Ger olsa yolında bu cihân hâk
Dâmânı ola gubârdan pâk
2082 Sen saydı olan huceste şehbâz
Her lahza kılur bir elde pervâz
2083 Geh Nevfeledür mutî‘-i fermân
Geh İbni Selâma mûnis-i cân
2084 Sen beyle belâlara giriftâr
Ol eyle çerâğ-ı bezm-i ağyâr
2085 Şerm eyle bu aşk-bâzlığdan
Bî-fâide cân-güdâzlığdan
2086 Yohdur çü bekâsı rûzgârun
Farz eyle ki oldı yâr yârun
2087 Vasl etme anunla kim bilürsen
Bir gün olur ondan ayrılursen
2088 Terk eyle bu herze herze seyri
Yâd eyle İlâhı anma gayri
2089 Kim nefse meâd ü merca‘ oldur
Kat‘ et ana söz ki makta‘ oldur
2090 Hak sun‘ına dehr kâr-gehdür
Munda amel etmemek günehdür
2091 Her kime gerek gelen mahalde
Bu kâr-geh içre bir amelde
2092 Her kim ne amel kılursa bünyâd
Müzdini verür amelce Üstâd
2093 Ey kâr-geh-i cihâna dâhil
Sen hem amel eyle olma kâhil
2094 Vakt oldı sefer kılam cihândan
Âvâre olam bu hâk-dândan
2095 Vakt oldı verem fenâya tahtum
Kadr ile çekem bekâya rahtum
2096 Gel yanuma eyle fikr hâlüm
Bîgâneye verme mülk ü mâlüm
2097 Çoh genc yığınca çekmişem renc
Koyma ki nasîb-i gayr ola genc
2098 Aşkun bilürem ki beyle kalmaz
Dâim seni gam bu hâle salmaz
2099 Bahtun uyananda bu yuhudan
Hırsun yorulanda cüst ü cûdan
2100 Korhum bu ki özge ola hâlüm
Dünyâda ne men kalam ne mâlüm