Leylâ vü Mecnûn/1901-2000
1901 Peyvendüni gayr ile eşitdüm
Bi’llâh ki besî teaccüb etdüm
1902 Ey çeşme-i âb-ı zindegânî
Sen cânum içindesen nihânî
1903 Bir lahza gözümden olmadun dûr
Vaslun niçe oldı gayre makdûr
1904 Ger İbni Selâma nûr-ı Leylî
Bir vech ile eylemiş tecellî
1905 Leylîden olan hayâli görmiş
Öz vâhimesiyle ayş sürmiş
1906 Leylî demesün mana karîndür
Kim ana hayâli hem-nişîndür
1907 Mecnûndan eder mi ol cüdâlığ
Kim gayr ile ede âşinâlığ
1908 Ey gevher-i tâc ü tâc-ı târek
Maksûduna yetdüğün mübârek
1909 Ashâb yığup tarab kılup şâd
Bu hayr işi eyeleyende bünyâd
1910 Çoh zevk ile çekdüm intizârı
Kim yâd edesen men-i figârı
1911 Sen hod demedün ki bir kulum var
Boynında tarîk ile yolum var
1912 Ger sandun ise ki pür-huzûrem
Şâyeste-i servet-i sürûrem
1913 Şart idi mana hem etmek i‘lâm
Tâ men hem alam bu bezmden kâm
1914 Li’llâhi’l-hamd elüm değül dar
Cân kimi nukûda kudretüm var
1915 V’er sandun ise ki nâ-tüvânem
Âzürde-i mihnet-i cihânem
1916 Hem şart idi özr kılmak irsâl
Etmek meni bir söz ile hoş-hâl
1917 Ne beyle edüp ne eyle ey gül
Yahşi midür eylemek tegâfül
1918 Ey cânum içinde câna düşmen
Her niçe ki düşmenem sana men
1919 Âyîn-i kadîmüni unutma
Min yâr dut özge hûy dutma
1920 Gayr ile olanda şâd ü hurrem
Takrîb ile yâd kıl bizi hem
1921 Nakş et bu murabbaı harîre
Gör anı getür bizi zamîre
Bu murâbba‘ Mecnûn dilindendür
1922 Gayr ile her dem nedür seyr-i gülistân etdüğün
Bezm edüp halvet kılup yüz lutf u ihsân etdüğün
1923 Ahd bünyadın mürüvvetdür mi vîrân etdüğün
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdüğün
1924 Lahza lahza müddeî pendin dür-i gûş eyledün
Kana kana gayr câm-ı şevkini nûş eyledün
1925 Vara vara ahd ü peymânı ferâmûş eyledün
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdüğüm
1926 Gayre salup mihrüni bizden savutdun âkıbet
Terk-i mihr etdün tarîk-i zulm dutdun âkıbet
1927 Ahdler peymânlar etmişdün unuttun âkıbet
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdüğüm
1928 Cürmümüz n’oldı ki bizden eyledün bîzârlığ
Biz gamun çekdük sen etdün özgeye gam-hârlığ
1929 Sizde âdet bu mıdur beyle olur mı yârlığ
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdügün
1930 Çerh tek bed-mihrliğ resmini bünyâd eyledün
Yahşi adun var iken döndün yaman ad eyledün
1931 Döne döne bizi gam-nâk özgeni şâd eyledün
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdüğün
1932 Gönlümüz min-ba‘d zülfünçün perîşân olmasun
Bağrumuz la‘lün hevâsiyle dahi kan olmasun
1933 Bî-vefâsen çeşmümüz yâdunla giryân olmasun
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdüğün
1934 Va‘de-i vasl ile aldun sabrumuz ârâmumuz
Olmadı her gün visâlünden müyesser kâmumuz
1935 Geçdi hecr ile Fuzûlîden beter eyyâmumuz
Hanı ey zâlim bizümle ahd ü peymân etdüğün
Tamâmî-i sühan
1936 Pâyâna çü yetdi sa‘y-i hâme
Teslîm olındı Zeyde nâme
1937 Mektûb ile Zeyd olup sebük-per
Azm eyledi eyle kim kebûter
1938 Çün yetdi nigâr olan diyâra
Mekr ile visâle kıldı çâre
1939 Efsûn ile urdı sihrden dem
Tâ İbni Selâma oldı hem-dem
1940 Leylînün eşitdi vasf-ı hâlin
Keyfiyyet-i mihnet ü melâlin
1941 Dedi bilürem nedür devâsı
Uş yazılu mendedür duâsı
1942 Bağlandı anun sözine ihlâs
Halvet-geh-i kurbe kıldılar hâs
1943 Çün Leylîye zeyd oldı vâsıl
Maksûdını etdi baht hâsıl
1944 Bir dem oturup gelüp kıyâma
El urdı revân çıhardı nâme
1945 Ta‘vîz dedi vü kıldı ta‘zîm
Evvel öpüp andan etdi teslîm
1946 Çün nâmeni aldı Leylî-i zâr
Ol nâmeden aldı bûy-ı dildâr
1947 Bildi ki bir özge kayddür bu
Ne nüsha-i Amr ü Zeyddür bu
1948 Ol feyzi bilüp özine ikbâl
Göz merdümine yetürdi fi’l-hâl
1949 Çün nâmeye kıldı bir nezâre
Cân kisvetin etdi pâre pâre
1950 Kim dür ala bahr-ı çeşm-i terden
Lâ‘l ala hizâne-i ciğerden
1951 Ol nâmenün eyleye nisârın
Efzûn ohıdı bildi mazmûn
1953 Fehm etdi maâni vü ibâret
Bildi neyedür olan işâret
1954 Cânına kılup itâb te’sîr
Ol nâme cevâbın etdi tahrîr
Bu Leylînün Mecnûna peygâm-ı cevâbıdur
Ve özr ü itâbıdur
1955 Bu tarz ile oldı kilki cârî
Kim evvel-i nâme nâm-ı Bârî
1956 Mi‘mâr-ı binâ-yı akd ü peyvend
Vehhâb-ı atâ-yı mâl ü ferzend
1957 İzhâr-ı vücûd eden ademden
İcâd-ı hudûs eden kıdemden
1958 Meşşâta-i şâhed-i zemâne
Sultân-ı bülend-âsitâne
1959 Bu nâme ki bir figârdandur
Ya‘nî men-i bî-karârdandur
1960 Bir sâhib-i izz ü i‘tibâra
Ya‘nî Mecnûn-i dil-figâra
1961 Ey hâk-bisât ü hâr-bister
Kâm-ı dil-i teng ü dîde-i ter
1962 Her ta‘ne ki eylesen revâdur
Senden hacîlem yüzüm karadur
1963 Besdür mana çekdüğüm hacâlet
Şermendeliğümdeki melâlet
1964 Çün mu‘terifem ki var günâhum
Öz lutfun eyle özr-hâhum
1965 Men gevherem özgeler hırîdâr
Mende değül ihityâr-ı bâzâr
1966 Devrân ki meni mezâda saldı
Bilmem kim idi satan kim aldı
1967 Olsaydı menüm bir ihtiyârum
Olmaz idi senden özge yârum
1968 Ger töhmete olmışem giriftâr
İkrâh ile menden olma bîzâr
1969 Bir dür değülem ki ola hakkâk
Aldukda tasarrufumda çâlâk
1970 Ger İbni Selâma dil-fürûzem
Şem‘-i şeb ü âftâb-ı rûzem
1971 Kâni‘dür ırağdan ala bir nûr
Men andan ü menden ola ol dûr
1972 Dûr olsa görür fürûg ü tâbum
Oldukda yahın çeker azâbum
1973 Fikr etme ki men neşât-mendem
Bir dâm-ı gam içre pây-bendem
1974 Ne zehre-i seyr-i kûçe vü kûy
Ne tâb-ı tapance-i ser ü rûy
1975 Gâhî heves eylesem figâna
Evvel ana isterem behâne
1976 Ya ata vü ane eylerem yâd
Ya sohbet-i hem-nişîn ü hem-zâd
1977 Ger rahtımı etmek eylesem çâk
Hayyâtına olurem gazab-nâk
1978 Kim aybludur bu dâmen ü ceyb
Cehd eyle ki zâhir olmaya ayb
1979 Gâhî taleb eylesem visâlün
Bilmek dilesem ki n’oldı hâlün
1980 Bir çeşme yana olup revâne
Gasl-i beden eylerem behâne
1981 Tenhâ olurem orada üryân
Mûy-ı serüm eylerem perîşân
1982 Âyîneye eylerem nigâhı
Hâlün görürem senün ke-mâhî
1983 Boynunda yoh özge tavkdan bâr
La‘lümde bulınmaz özge güftâr
1984 Boynum kolunı diler havâdan
La‘lüm lebüni sorar sabâdan
1985 Cândan gamun içre nâ-ümîdem
Şemşîr-i cefâ ile şehîdem
1986 Kanlu kefenümdür al perde
Men gûrdaem sağınma erde
1987 Gel şem‘-i mezârum eyle âhun
Zîb-i lahd et gubâr-ı râhun
1988 Men bülbül-i bâğ-ı firkatem zâr
Ammâ kafes içreem giriftâr
1989 Bilmem bu kafesde n’ola hâlüm
Sındurdı belâ per ile bâlüm
1990 Bir vahşî ile ger etmişem hû
Müstevcib-i serzeniş değül bu
1991 Vâhşîler imiş senünle hem-dem
Hem-reng olubem senünle men hem
1992 Ey âşık-ı müst-mend ü mehcûr
Dutgıl men-i müst-mendi ma‘zûr
1993 Sabr et niçe gün ki ola gerdûn
Bu günleri eyleye diğer-gûn
1994 Ancak özüni nizâr sanma
Ser-geşte-i rûzgâr sanma
1995 Bu şi‘ri ger ohısan demâdem
Ma‘lûmun olur menüm gamum hem
Bu murabba‘ Leylî dilindendür
1996 Girîbân oldı rüsvâlığ eliyle çâk dâmen hem
Mana rüsvâlığunda dûst hem ta‘n etdi düşmen hem
1997 Reh-i aşk içre cân kıldum giriftâr-ı belâ ten hem
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
1998 Eğer dutsam gamum elden nihân sabr u karârum yoh
Ve ger şerh-i gam-ı pinhânum etsem gam-güsârum yoh
1999 Esîr-i bend ü zindânem elümde ihtiyârum yoh
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
2000 Olupdur eşk-i hûn-âb ile gül-gûn çehre-i zerdüm
Yanupdur âteş-i hicrâna cân-ı derd-perverdüm