Kocakarı Efsanesi

Kaynak:

Telif durumu:

Bu maddede yer alan eserin telif bilgisi belirsizdir. Vikikaynak'ta yalnızca telif hakkı serbest, kamu malı statüsünde olan ya da telif haklı saklı olmakla birlikte, yasal koruma süresi dolduğu için telif hakkı serbest hâle gelmiş eserler yer alabilir. Karışıklığa yer verilmemesi için, eserlerin telif bilgisinin maddede yer alması gerekir. Aksi takdirde, maddede olası bir telif hakkı ihlali söz konusu olabilir. Bu durum da maddenin silme politikası gereğince silinmesine yol açar. Maddeye eserin telif hakkı bilgisini girerek Vikikaynak'a katkıda bulunabilirsiniz.

Olur'da Aspires düzlüğünün yani başındaki kayalığa “kocakarının taşı” denir. Uzaktan bakıldığında kayalığın üstündeki bir taş uzaktan bakıldığında ihtiyar bir kadını andırmaktadır. Coğrafi şartların şekillendirdiği bu taş parçasına “Kocakarı” denir ve hakkında şu efsane anlatılır:

Kocakarı 300–400 keçiden oluşan bir sürüye sahiptir. Kışı kışlakta, yazı ise yaylakta geçirmektedir. O yıl ilkbahar erken gelmiş, ağaçlar çiçek açmış, dağ taş dahi yeşermiş. Kocakarının keçileri hep ikiz doğurmuş, mahsulü çok olmuş. Bu iyi havalara aldana kocakarı mart ayında yaylaya çıkmış. Yaylada mahsulü iki katına çıkmış. Bundan keyif duyan kocakarı,

“Mart götüne parmağım
Hopur Hopur oynar oğlağım
El kalınlığı gelir kaymağım” demiş ve oynamaya başlamış. Ancak hava koşulları birdenbire değişmiş ve bir fırtına, bir tipi bastırmış. Yaylaya yeniden kar yağmış. Fakat yayladan inme kararı kocakarıyı vahim sonundan kurtaramamış. Yolda sürüsü ile birlikte donarak taş kesilmiş. Halk kocakarının sonunu hazırlayan bu fırtınaya “kocakarı fırtınası” demektedir. Her şeyin bir zamanı olduğunu ve insanın hangi durumda olursa olsun şükretmesini bilmesi gerektiği, ibret verici bu efsane ile dile getirilmiştir.