Gerçi Ey Dil Yâr İçün Yüz Verdi Yüz Mihnet Sana

by Fuzûlî

“	Gerçi ey dil yâr içün yüz verdi yüz mihnet sana Zerrece kat'-ı mahabbet etmedün rahmet sana Işk ehlin âteş-i hicrâna eylersen kebâb Döne döne imtihân etdün budur âdet sana Saklama nakd-i gam-ı ışkını ey cân zâhir et Kim verem habs-i bedenden çıkmağa ruhsat sana Çâre-i bihbûdumu sordum mu'âlicden dedi Derd derd-i ışk ise mümkin degül sıhhat sana Dutaram yarın kıyâmetde habîbüm dâmenün Mest isen gaflet şarâbından bu gün möhlet sana İncidür nâlem seni veh n'ola ger bir tîğ ile Çeşm-i cellâdun ede ihsân mana minnet sana Sende dün gördüm Fuzûlî meyl-i mihrâb-ı namâz Terk-i ışk etmek mi istersen nedür niyyet sana	”