Gazel ('ey gönül' redifli)

by Nedim

“	Esdikçe bâd-ı subh perîşânsın ey gönül Benzer esîr-i turra-i cânânsın ey gönül Gül mevsiminde tevbe-i meyden benim gibi Zannım budur ki sen de peşîmânsın ey gönül Eşkimde böyle şu’le nedendir meğer ki sen Çün sûz u tâb giryede pinhânsın ey gönül Ben sana bâde içme güzel sevme mi dedim Benden niçün bu gûne girîzânsın ey gönül Bigânedir mu’âmeleniz akl u hûş ile Gûyâ derûn-ı sînede mihmânsın ey gönül Ayîne oldu bir nigeh-i hayretinle âb Bi’llâh ne saht âteş-i sûzânsın ey gönül Hac yollarında meş’ale-i kârbân gibi Erbâb-ı ‘aşk içinde nümâyânsın ey gönül Peymâne-i mahabbeti sundun Nedîme çün Lutf eyle câmı bâri biraz kansın ey gönül	”