Gazel ('-â seni' redifli)

by Nedim

“	Mest-i nâzım kim büyütdü böyle bî-pervâ seni Kim yetiştirdi bu gûne servden bâlâ seni Bûydan hoş rengden pâkîzedir nâzik tenin Beslemiş koynunda gûyâ kim gül-i ra'nâ seni Güllü dîbâ giydin ammâ korkarım âzâr eder Nâzenînim sâye-i hâr-ı gül-i dîbâ seni Bir elinde gül bir elde câm geldin sâkiyâ Kangısın alsam gülü yâhud ki câmı yâ seni Sandım olmuş ceste bir fevvâre-i âb-ı hayât Böyle gösterdi bana ol kadd-i müstesnâ seni Sâf iken âyîne-i endâmdan sînem dirîğ Almadım bir kerrecik âgûşa ser-tâ-pâ seni Ben dedikçe böyle kim kıldı Nedîm'i nâ-tüvân Gösterir engüşt ile meclisdeki mînâ seni	”