Gönül Calab'ın tahtı
Bu çalışmanın düzen ve biçim olarak Vikikaynak standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir. Eğer yardım etmek isterseniz, yardım sayfasına bakabilirsiniz. |
“ |
Miskinlikte buldular, kimde erlik var ise |
” |
- Dem-be-dem : Zaman zaman
- Münevver : Bilgili, aydın
- Calap : ALLAH
- Pir koca : İhtiyar
- Bedbaht : Talihsiz
- Sin : Mezar
- Sırat : Cennet yolu
- Didar : Allaha kavusma, hakkın yüzü
- Ayruk : Başkası
- Sanmak : zannetmek, öyle olduğunu düşünmek
- Azuban : Yūnus yoldan azuban yüksek yerde ṭurmasun (Divan, 165r/6) az- eylemi ilk kez 8. yüzyılda Yenisey – Elegest ve Begre yazıtlarında “kök teŋride kün ay azdım” ifadesinde yer alır. Eski Türk yazıtlarında az- “ayrılmak, yoldan sapmak, yolunu kaybetmek; ölmek; bağlı bulunan siyasal oluşumun liderinden ayrılmak, başsız kalmak” anlamlarıyla yer aldığı belirtilmiştir (Şirin, 2016: 721). Eski Uygurcanın El Sözlüğü’nde az- “yolunu kaybetmek, şaşırmak, yanılmak, yanlış yola gitmek, kötü yola sapmak, (yolu) bulamamak, yolunu şaşırmak” anlamları verilir. Ayrıca az- mun- “yolunu kaybetmek, yolunu şaşırmak”; az- yaŋıl- “yolunu kaybetmek, yolunu şaşırmak”