–Ali Canip Beye–

Âteşin[1], hummalı, şedit[2] muhabbetler iftirak[3] sız bir vefa bağının yakarak yelpazeleyen hararetli kanatları altında söndükten sonra, aşkın o nûşin[4] ve muhrib[5] heyecanları, fasılasız nöbetleri ebedî ve mutlak, saf bir sahiplenmeyle tatmin ve tedavi olunduktan sonra duyulan nekahat dinginliği... Ah, bu, hayal yorgunluğu ne kadar mahzun ve tatlıdır, bilir misiniz? Biz de Süzun'la, bu sahih ve genç aktrisle günlerce, haftalarca, aylarca, hatta yıllarca seviştikten sonra yorulmuş, hastalanmış, bitap kalmıştık. Evvelâ yataklarımız, sonra odalarımız ayrılmıştı. Artık geceleri geç vakte kadar benim odamda beraber oturuyor, ben yarın dershanede talebelerime yazdıracağım notlarla, meselelerimi tertip ile uğraşıyor, o daima müteheyyiç[6] ve mütelezziz olmak[7] için sevinçli sevda ve seks romanlarını mütalâa[8] ya dalıyordu. Mâhazâ[9] ayrılamıyorduk... Tedfin ettiğimiz[10] mukaddes aşk hatıralarının matemi bizim için o kadar muazzezdi ki, bir gecelik iftirak kurtuluşu mümkün olmayan bir vicdan azabı bırakacak bir günah olabilirdi. Yemeklerimizi karşı karşıya yerdik. Ve bizi samimî ve sade soframızda bir yabancı görseydi, mutlaka bunamış iki kardeş zannedecekti. Evet, aşkla ihtiyarlamıştık. Ruhumuz sanki mefluç[11] idi. İşte yine bir sonbahar akşamı ufacık yemek odamızda sade yemeklerimizi batî[12] bir sükûn içinde yiyorduk. Küçük, billur yemişlikten iri ve kırmızı bir elma almış, bıçağımla soyuyordum. Nasıl oldu bilmem, gözüm Süzun'a kaçtı. Gittikçe bana uzun görünmeye başlamış olan narin burnu sanki daha ziyade uzamış, kaşları daha ziyade incelmiş, boynu daha ziyade zayıflamıştı. Ve gözlerini garip ve şedit bir dalgınlıkla soyduğum elmaya dikmiş, kırpmadan bakıyordu. Gayri ihtiyarî sordum:

— Ne daldın, azizem öyle?...
— Hiç... Dedi.

Fakat ikazımdan mustarip olduğunu yüzünden anladım. Önündeki bardakla oynamaya başladı. Ben yine elmamı soyuyordum. Boş ve mütereddit[13] bir sükût dakikası geçti. Sonra tuhaf ve garip bir sesle dedi ki:

— Bu elma sana bir şey ihsas[14] etmiyor mu, sevgilim? Sana kıymettar bir hatırayı yad ettirmiyor mu?

Tekrar yüzüne baktım, kızarmıştı. Mavi ve yorgun gözleriyle gayri müdrik[15] gözlerimde, gamlı ve ricakâr, sanki bir cevap arıyordu. Elma... Bu bana ne ihsas edebilirdi? Hatıratımı yoklamak için geriye, çocukluğuma doğru hayalen dönerek şimdi muzlim[16] ve ehemmiyetsiz bir mazi olan yirmi altı seneyi bir anda yaşadım. Düşündüm. Hiçbir şey yoktu... Hatta ömrümde bir elma ağacı bile görmemiştim. Süzun hâlâ yüzüme bakıyordu. Müphem[17] bir sıkıntı hissettim ve soyduğum elmayı yemeye başlayarak gayrı ihtiyarî:

— Evet, dedim, on yedinci asrın nihayetine doğru İngiltere'de, tenha bir bahçenin sessiz bir köşesinde münferit bir elma ağacı vardı. Bir gün bu ağacın altında dalgın ve mütefekkir[18] bir adam yatıyordu. Ağacın üstünden bu adamın ayaklarına bir elma düştü. Ve bir "deha" uyandırdı. O adam, Kepler'in yeni tedvin[19] ettiği "muvazene-i ecram"[20] konularını düşünen meşhur âlim Nevton idi. Elmanın sukut[21] unu gördü, düşündü, çalıştı ve "cazibe-i umumiye"[22] kanununu keşfetti. İşte bana bu elmanın yad ettirdiği fennî ve kıymettar ha... Lafımı kesti:
— Ne muacciz[23] sin! Rica ederim sus...

Ve ağlamaya başlayacakmış gibi mavi gözlerini küçülterek ince kaşlarını çattı. Darıldığını, canını sıktığımı anladım. Fakat niçin darılıyordu. Bunu soracaktım. Bana vakit bırakmadı. Mavi ve yorgun gözlerini, asla unutamayacağım müellim[24] hüzünlü bir vaaz ile, tabağımın içindeki elma kabuklarına dikerek:

— Zavallı aşk, dedi, ben, Madam Amede'nin sofrasında ilk defa birbirimizi gördüğümüz akşam verdiğin elmayı, o elmayı verirken eğilerek o kadar heyecan ve tahassüs[25] le bana fısıldadığın Musset'in şiirini hatırlayacaksın sanıyordum. Fakat heyhat...

Dipnotlar

değiştir

Sayfa başı


  1. ateşli
  2. şiddetli
  3. ayrılık
  4. tatlı
  5. tahripkâr
  6. heyecanlı
  7. lezzet duymak
  8. inceleme,okuma
  9. böyle olmakla birlikte
  10. gömdüğümüz
  11. felçli
  12. ağır
  13. kararsız
  14. hissettirme
  15. anlamayan
  16. karanlık
  17. belirsiz
  18. düşünen
  19. derleme
  20. cisimlerin dengesi
  21. düşme
  22. genel çekim
  23. sıkıntı verici
  24. elem veren
  25. duygulanma

Kaynakça

değiştir


Kaynak:

Telif durumu:

 
Bu maddede yer alan eserin telif bilgisi belirsizdir.
Vikikaynak'ta yalnızca telif hakkı serbest, kamu malı statüsünde olan ya da telif haklı saklı olmakla birlikte, yasal koruma süresi dolduğu için telif hakkı serbest hâle gelmiş eserler yer alabilir. Karışıklığa yer verilmemesi için, eserlerin telif bilgisinin maddede yer alması gerekir. Aksi takdirde, maddede olası bir telif hakkı ihlali söz konusu olabilir. Bu durum da maddenin silme politikası gereğince silinmesine yol açar.
Maddeye eserin telif hakkı bilgisini girerek Vikikaynak'a katkıda bulunabilirsiniz.