6692
|
u
|
uyku·III, 247 bkz> ud, udu
|
6693
|
ubanmak
|
gizlenmek·I, 198
|
6694
|
uç
|
Türkler'in kalem yaptıkları bir ağaç· I, 35
|
6695
|
uç
|
bir nesnenin tükenmesi, bitmesi; uç, kenar· I, 44, 319; III, 426 § uç él; s ınır, sınırdaki il·I, 44
|
6696
|
uça
|
sırt, arka, uca· I, 87
|
6697
|
uçan
|
iki yelkenli gemi· I, 122
|
6698
|
uçguk
|
uçuk, ingi, dumagu· I, 98
|
6699
|
uçlanmak
|
uç peyda etmek, I, 257
|
6700
|
uçmak
|
uçmak, cennet· I, 118, 119; III, 374
|
6701
|
uçmak
|
uçmak· I, 163, 164, 483; II, 45, 324; III, 240
|
6702
|
uçruşmak
|
uçurmakta yardım ve yarış etmek I, 233, 529;III, 178
|
6703
|
uçukmak
|
sonuna varmak·I, 191
|
6704
|
uçun
|
sebep bildiren bir edat, için· I, 76, 86; II, 290; III, 358
|
6705
|
uçurgan
|
çok uçuran· I, 156
|
6706
|
uçurmak
|
uçurmak; düşürmek I, 176; II, 199, 324
|
6707
|
uçursamak
|
uçurmak istemek· I, 280; III, 247
|
6708
|
uçuz
|
ucuz, hor ve alçak, değersiz· I, 54
|
6709
|
uçuzlamak
|
hor ve alçak görmek, hakaret etmek·I, 54, 301
|
6710
|
uçuzlanmak
|
ucuz bulmak, ucuz saymak· I, 292
|
6711
|
uçuzluk
|
değersizlik, küçüklük, ucuzluk· I, 149
|
6712
|
ud
|
sığır, öküz·I, 45, 346 bkz> öd, ud
|
6713
|
udukluk
|
insanın bir ;eyden gafleti ve dalg ınlığı,I, 149 bkz> udugluk
|
6714
|
ud
|
yılı Türkler'in on ikili yıllarından biri· I, 45, 346
|
6715
|
ud
|
uyku, I, 46, 200 bkz> u, udu
|
6716
|
ud
|
sığır, öküz· II, 358
|
6717
|
udgarmak
|
uyandırmak, uyarmak·I, 46 bkz> udgurmak, uygurmak
|
6718
|
udgırmı
|
uyanmış·II, 257
|
6719
|
udgurgan
|
daima uyandıran·II, 256
|
6720
|
udgurguçı
|
uyandıran·II, 50
|
6721
|
udgurmak
|
uyandırmak, uyarmak·I, 46, 225, 260;II, 44, 193, 255 bkz> udgarmak, uygurmak
|
6722
|
udık
|
er uyuklayan kişi·I, 65
|
6723
|
udıklamak
|
uyuklamak·III, 349 bkz> uduklamak
|
6724
|
udım
|
arkası sıra, ard, arka, müteaklp·III, 401 bkz> udu
|
6725
|
udımak
|
uyumak I, 39;III, 259, 260 bkz> udumak
|
6726
|
udınmak
|
sönmek,III, 26 bkz> odunmak, udunmak
|
6727
|
udışmak
|
uyumakta yarış etmek; uyuşmak, katılaşmak,-pıhtılaşmak.I, 181, 182 bkz> uduşmak
|
6728
|
udıtgan
|
çok uyutan, hep uyutan·I, 154
|
6729
|
udıtma
|
yaş peynir, taze peynir,I, 143
|
6730
|
udıtmak
|
uyutmak; katilaştirmak, peynlr yapmak; sõndürmnek. I, 207, 208
|
6731
|
udlaşmak
|
birbiri ardınca yürümek·I, 239 bkz> üdleşmek
|
6732
|
udlatmak
|
uydurmak, arkasına düşürmek I, 264, 265
|
6733
|
udluk
|
sığır glbl hayvanların ahırda yattığı yer, I, 98
|
6734
|
udmak
|
uyan, çırak, şâkirt; uşak, ırgat·I, 99
|
6735
|
udmaklanmak
|
uşak ve ırgat sahlbl olmak·I, 313
|
6736
|
udu
|
uyku· I, 39; II, 193; III, 247 bkz> u, ud
|
6737
|
udu
|
art, arka, arkası sıra, müteaklp, arkasında; yüzünden, dolayı· I, 87, 110, 167, 272, 399; II, 17, 303; III, 80, 231, 309. 401 bkz> ud ım
|
6738
|
udu
|
tepe, I, 87 § kum
|
6739
|
udu
|
kum yığını· I, 87
|
6740
|
udug
|
uyanık, I, 63 § udug köñüllilg er;uyan ık gõnüllü, anlayışlı adam· I, 63
|
6741
|
udugluk
|
işlere karşı (^111^1^I, 149 bkz> udukluk
|
6742
|
uduklamak
|
uyuklamak, III, 339 bkz> udıklamak
|
6743
|
udukmak
|
ardına dü;mek, kovalatmak· III, 231
|
6744
|
udulamak
|
uymak· I, 308
|
6745
|
udumak
|
uyumak· I, 39 bkz> udımak
|
6746
|
udunmak
|
uyanmak. I, 200; III, 194
|
6747
|
udunmak
|
uyanmak I, 200 bkz> odunmak, udınmak
|
6748
|
udurmak
|
seçip ayırmak·I, 370;III, 228 bkz> adırmak, edirmek, ödürmek, ödürmek, üdürmek
|
6749
|
uduşmak
|
uyumakta yarış etmek; uyuşmak, katılaçmak, pıhtila;mak·I,181 bkz> udışmak
|
6750
|
uduz
|
uyuş I, 54, 55;II, 300; 111. 5, 63, 74
|
6751
|
uduzlamak
|
uyuzuna ilâç yapmak·I, 301
|
6752
|
uduzlug
|
uyuzlu·I, 146
|
6753
|
ufut
|
hayâ, utanma, ut· I, 309 bkz> uvut, uvut
|
6754
|
ufut
|
bolmak utanmak, I, 309; III, 208 ,231
|
6755
|
ug
|
çadırın üst yanındaki köşelerden her biri I, 48
|
6756
|
ugan
|
her şeye gıicü yeten, kadir, I, 77 § ugan Teñri; gücü yeten Tanr ı· I, 77
|
6757
|
ugança
|
gücü yetinceye kadar· I, 44
|
6758
|
ugarat
|
alnındaakı olanat· I, 53
|
6759
|
uglı
|
Kaşgar'da yetişen ve yenen beyaz ve tatlı bir havuç· I, 129
|
6760
|
Ugraklanmak
|
Ograk kılığına girmek, I, 313 bkz> Ograklanmak
|
6761
|
ugut
|
içki yapılan bir çeşit hamur· I, 50
|
6762
|
uxak
|
kaysı, erik gibi meyvelarin sıkılmış suyu· I, 122
|
6763
|
ujlañ
|
kaya keleri, I, 116
|
6764
|
ukımak
|
kusmak, III, 254
|
6765
|
ukmak
|
anlamak .I, 168; II, 228; III, 20, 46
|
6766
|
ukruk
|
kement· I, 100; III, 215
|
6767
|
uksamak
|
anlamak istemek· I, 277
|
6768
|
ukturmak
|
anlatmak I, 223
|
6769
|
ukulmak
|
bilinmek, anlaşılmak ,I, 197
|
6770
|
uku
|
anlayı;· I, 62
|
6771
|
ukuşlug
|
anlayı;lı· I, 62, 147
|
6772
|
ukuşmak
|
anlamak· I, 186 ul duvar temeli· I, 48
|
6773
|
ula
|
kırda belge, alâmet· I, 92
|
6774
|
ulag
|
ulak, beyin emriyle koşa koşa giden postacının başka bir ata erişip bininceye değin bindiği at· I, 122
|
6775
|
ulag
|
yama, elbise yaması· I, 122
|
6776
|
ulaga
|
savaş atı, III, 172
|
6777
|
ulagu
|
neriğ kendisiyle bir şey ulanan nesne·I, 136
|
6778
|
ulamak
|
ulamak, eklemek; ulaşmak ve buluşmak III, 255
|
6779
|
ulanmak
|
ulanmak, vasıta olmak,I, 64, 204
|
6780
|
ular
|
erkek keklik·I, 122; II, 213
|
6781
|
ularlıg
|
kekliği çok olan· I, 148
|
6782
|
ulas
|
köz süzgün ve yakışıklı göz· I, 59, 60
|
6783
|
ulaşmak
|
ulaşmak, bitişmek· I, 189
|
6784
|
ulatmak
|
ulatmak· I, 213
|
6785
|
ulatu
|
burun temizlemek için koyunda ta şınan ipek kumaş parçası· I, 136
|
6786
|
uldañ
|
pabuç altı, tabanı, mestin alt yanı,I, 116 bkz> oldañ
|
6787
|
uldımak
|
yalın ayak, nalsız kalmak; ayağı ya-ralanmak, ayağı aşınmak·I, 104, 273
|
6788
|
ulduk
|
nalsız, yalın ayak· I, 101 bkz> olduk
|
6789
|
ulgadmak
|
büyümek, ulu olmak, I, 263, 505; II, 268; III, 87 bkz> ulgatmak
|
6790
|
ulgatmak
|
büyümek· I, 263; II, 366 bkz> ulgadmak
|
6791
|
ulıç
|
erkek çocuklara sevgi bildirmek içln söylenen bir kelime I, 52; II, 250
|
6792
|
ulıgu
|
uluyacak zaman· I, 136
|
6793
|
ulımak
|
ulumak·III, 255
|
6794
|
ulınç
|
yol kıvrımlı yol, iğri, büğrü, büküntülü yol, düz olmayan yol·I, 133;III, 450
|
6795
|
ulınmak
|
usanmak, bıkmak; kıvrılmak, dolanmak,I, 204, 205;II, 241 bkz> ulunmak
|
6796
|
ulışmak
|
ulaşmak I, 189
|
6797
|
ulıtgan
|
çok ulutan·I, 156
|
6798
|
ulıtmak
|
ulutmak·I, 213
|
6799
|
ulıtmak
|
eğdirmek, büktürmek·I, 213
|
6800
|
ulma
|
testi, çanak çömlek·I, 130, 371; II, 234; III, 182 bkz> olma
|
6801
|
ulmak
|
erpimek, eriyecek ve dağılacak halegelmek, eskiyerek y ıpranıp yırtılmak. I, 169
|
6802
|
ulnatmak
|
altını üstüne getirerek düzelttirmek, çevirtmek.I, 267
|
6803
|
ulturmak
|
erpitmek, yıpratmak·I, 223, 224
|
6804
|
ulug
|
ulu, büyük, yüce, büyüklük, ululuk·I, 51,64, 301, 304, 324, 347, 348, 367; 11. 19, 28, 40. 54. 95, 328; III, 69, 70, 175
|
6805
|
ulug
|
ay senenin "ulug oglak ay"dan sonra gelen parças ı, yaz ortası·I, 348
|
6806
|
uluglamak
|
yüceltmek·I, 304
|
6807
|
ulugluk
|
büyükluk, ululuk, Irilik; ya şça kocalık·I, 64, 150, 352, 505; II, 91
|
6808
|
ulug
|
oglak ay senenin "oglak ay"dan sonra gelen ve o ğlakların büyüduğü parçası·I, 347 bkz> oglak ay
|
6809
|
ulugsamak
|
bir şeyin büyüğünü istemek,I, 302, 303
|
6810
|
uluk
|
atın onnuzbaşı·I, 68
|
6811
|
uluk
|
(ton) eskimiş, yıpranmış (elblse)·I, 67 ulun temrensiz ok,I, 78 ulunlug (er) temrensiz, yeleksiz okları bulunan (kişi)·I, 148
|
6812
|
ulunmak
|
usanmak, bıkmak; kıvrılmak, dolanmak· I, 204 bkz> ulınmak
|
6813
|
uluş
|
köy, şehir, I, 62
|
6814
|
ulyan
|
kokulu bir bitklnin köküdür ki yenllir·I, 121
|
6815
|
um
|
karın şişkinliği, kursak bozukluğu, I, 49
|
6816
|
uma
|
ana· I, 92
|
6817
|
uma
|
eve gelen konuk· I, 92, 93, 106; II, 316
|
6818
|
umak
|
geciktirmek,I, 93
|
6819
|
umak
|
kudreti olmak, gücü yetmek·I,44, 77
|
6820
|
umay
|
son, kadın doğurduktan sonra karnından çıkan sonu·I, 123
|
6821
|
um
|
bolmak kursak bozulmak, çok yemekten kursak bozulmak, bulanmak· I, 49
|
6822
|
umdu
|
istek, dilek; tamah· I, 125
|
6823
|
umduçı
|
dilençi. I, 125, 141
|
6824
|
umdurmak
|
umdurmak· II, 54
|
6825
|
ummak
|
ummak· I, 169
|
6826
|
umunç
|
umma, umut etme· I, 133; III, 450
|
6827
|
umunçlug
|
umulan, umutlu· I, 155
|
6828
|
umunmak
|
umunmak, umutlanmak, unnmak·I, 206; III, 429
|
6829
|
un
|
un, I, 49, 174, 238, 250, 255, 264, 268, 269,284, 286;II, 15, 16, 71, 81, 102, 129, 174;III, 40, 102, 107, 340, 436
|
6830
|
unamak
|
razı olmak, kabul etmek, I, 215; III, 256
|
6831
|
unaşmak
|
uyuşmak, kabullenmek· I, 190 bkz>onaşmak
|
6832
|
unatmak
|
razı etmek, I, 125
|
6833
|
unıtgan
|
çok unutan· I, 156, 525
|
6834
|
unıtmak
|
unutmak, I, 215; II, 325 bkz> unutmak
|
6835
|
unutmak
|
unutmak·I, 215 bkz> unıtmak
|
6836
|
unutmış
|
unutulmuş· I, 228
|
6837
|
uñamuk
|
(er) solak (adam)· I, 162
|
6838
|
uñra
|
yatmak sırt üstü yatmak·III, 378 bkz> tuñra tü şmek
|
6839
|
uragan
|
daima uran·I, 33 bkz> uran
|
6840
|
uragun
|
Hindistan'dan gelir bir ilaç·I, 138
|
6841
|
uragut
|
kadın, avrat· I, 138, 153, 178, 180, 201,250, 253, 255, 257, 259, 275, 302, 306, 308,311, 314, 401, 509;II, 9, 22, 56, 80, 107, 121,126, 141, 142, 146, 151, 153, 155, 156, 233,239, 254, 265, 278, 302, 304, 307, 309, 317,330, 355; III, 36, 50, 58, 64, 85,
|
6842
|
uran
|
daima uran· I, 33 bkz> uragan
|
6843
|
urdı
|
tokıdı vurdu, dövdü· III, 268
|
6844
|
urdutal
|
hamamotu· I, 124 bkz> ardutal, ordutal
|
6845
|
urga
|
büyük ağaç· I, 128
|
6846
|
urgu
|
kendisiyle bir şeye vurulacak nesne veya ayg ıt. I, 13; II, 69
|
6847
|
urı
|
ses, gürültü· I, 87, 88
|
6848
|
urı
|
erkek evlât· I, 88, 251 § urı oglan; erkek çocuk· I, 88
|
6849
|
urı
|
dere, yol, III, 370 § teriñ urı; geniş dere ve yol· III, 370
|
6850
|
urı
|
kıkı gürültü, haykırı;· III, 227 bkz> kıkı
|
6851
|
urılamak
|
bağırmak, sesini ynkseltmek. I, 309 bkz> or ılaşmak, orlaşmak, urılaşmak, urlamak, yurlamak
|
6852
|
urılamak
|
kendini õvmek, kendini övmekte ileri gitmek I, 309
|
6853
|
urılaşmak
|
bağrışmak, çağrışmak·I, 239 bkz>orılaşmak, orlaşmak, urılamak, urlaşmak, yurlamak
|
6854
|
urışmak
|
vuruşmak·I, 367 bkz> uruşmak
|
6855
|
urk
|
ip, urgan,I, 42, 258 bkz> uruk
|
6856
|
urlamak
|
bağırmak, ulumak·I, 189 bkz> orılaşmak, orlaşmak, urılamak, urlaşmak, yurlamak urlaşmak bağrışmak, çağrışmak· I, 239 bkz>orılaşmak, orlaşmak, urılaşmak, urlamak, yurlamak
|
6857
|
urmak
|
urmak, vurmak, dövmek; koymak, yapmak; takmak, I, 12, 13. 20, 27, 93, 164,165, 177, 213. 242, 320, 329, 333, 334, 348,386, 407, 483;II, 54, 61, 138, 152, 174, 191,358; III, 120, 124, 127, 145, 260 bkz> ürimek
|
6858
|
urra
|
erkeklerde olan kasık yarıklığı, kavlıç· I, 39
|
6859
|
ursamak
|
vurmak istemek, I, 276
|
6860
|
ursukmak
|
dövmede, dövüşte yenilmek, dövülmek. I, 242, 243
|
6861
|
urt
|
ìğne deüği, iğne yurdu· I, 42
|
6862
|
urug
|
tane, tohum, evin· I, 53, 64, 449
|
6863
|
urug
|
dövüş, vuruş· I, 27, 386
|
6864
|
uruglamak
|
çekirdeğini çıkarmak, çekirdekten ayırmak· I, 303, 304; III, 346
|
6865
|
uruglanmak
|
tane tutmak· I, 293
|
6866
|
uruglug
|
(altun) para olarak kesilmiş, urulmuş (altın)· I, 147
|
6867
|
urugluk
|
(buğday) tohumluk için saklanmış (buğday)· I, 146
|
6868
|
urug
|
turıg hısımlar·I, 64
|
6869
|
uruk
|
ip, urgan·I, 42, 66, 209, 221; II, 136, 205; III, 110, 330 bkz> urk
|
6870
|
uruklug
|
(kova) ipli (kova)· I, 147
|
6871
|
urukluk
|
(yüñ) ip yapmak için hazırlanmış(yün)· I, 150
|
6872
|
urulmak
|
vurulmak, dövülmek; kurulmak· I, 194, 195; II, 138
|
6873
|
urulmak
|
(ip ve benzeri) örülmek I, 195
|
6874
|
urumday
|
kendisiyle ağının zararı giderilen bir taş· I, 159
|
6875
|
urunç
|
rüşvet, gevik, I, 132, 354; III, 217, 449 bkz> orunç
|
6876
|
urunmak
|
pişman olup vurunmak, dövünmek;sarınmak, örtünmek I, 201
|
6877
|
urunmak
|
dikilmek, kalkmak· I, 201
|
6878
|
uruş
|
urma, sava;, vuruş, vuruşma·I, 61, 221, 414; II, 83
|
6879
|
uruşmak
|
vuru;mak· I, 20, 182;II, 89 bkz>uruşmak
|
6880
|
uruş
|
tokuş uğraşma ve savaşma·I, 12
|
6881
|
urut
|
kuru (geçen yıldan kalma ot için). II, 79 bkz> ar ııt
|
6882
|
uru
|
yazmak vurayazmak, döveyazmak· III,59
|
6883
|
us
|
hayır ve şerri ayırt ediş, I, 36
|
6884
|
us
|
kerkes kuşu, I, 36, 228; III, 46
|
6885
|
usal
|
kişi gafil, iş bilmeyen·I, 122
|
6886
|
usayuk
|
(er) gafil (adam)· I, 160
|
6887
|
usıtgan
|
çok susatan, I, 155
|
6888
|
usıtmak
|
susatmak· I, 209
|
6889
|
uslamak
|
anlamak, hayrı şerden ayırt etmek·I, 286
|
6890
|
uslayu
|
kerkes kuşu gibi, II, 17
|
6891
|
usmak
|
susamak; sanmak· I, 166; II, 165
|
6892
|
usnatmak
|
benzetmek, I, 267 bkz> üsnemek
|
6893
|
usrık
|
uyuklayan adam. I, 99
|
6894
|
usukmak
|
susamak· I, 191; II, 165
|
6895
|
usuz
|
uykusuz, I, 122
|
6896
|
uş
|
şimdi, işte, §161.I, 36;II, 45, 128
|
6897
|
uş
|
agaç, dal, boynuz gibi şeylerin özü· I, 36 §müñüz uşı; boynuz özü·I, 36
|
6898
|
uşak
|
küçük, ufak,I, 67;III, 279 § u şak oglan; küçük çocuk·I, 67 § u şak otuñ
|
6899
|
uşak
|
koğuculuk, koğu, dedikodu, kogucu· I,122; II, 20 § u şak söz; kogu olarak söylenen söz· I, 122
|
6900
|
uşaklamak
|
koğlamak· I, 305
|
6901
|
uşaklık
|
işte gösterilen çocukluk·I, 150
|
6902
|
uşalmak
|
ufalanmak· I, 197 bkz> uşatmak, uvşatmak, üşelmek, üşetmek
|
6903
|
uşatmak
|
ufalatmak· I, 211, 262 bkz> uşalmak, uvşatmak, üşelmek, üşetmek
|
6904
|
uşgun
|
ekşi bir çeşit ot, poy otu·I, 440 bkz>kuşgun
|
6905
|
uşun
|
omuz başı, çigin başı·I, 77
|
6906
|
uş
|
uş öküzü suvarmak için söylenen 502.I, 36
|
6907
|
utamak
|
yapraklarını, başağını kesrnek, ekin biçilmek, budamak·III, 250, 251
|
6908
|
utanç
|
(ış) utanılacak (1;).III, 448 bkz> utunç
|
6909
|
utanmak
|
utanmak,I, 199, 291 bkz> uvutlanmak
|
6910
|
utmak
|
oyunda yutmak, oyunda ütmek I,170, 200; II, 103
|
6911
|
utru
|
önce; karşı, orta I, 68, 494; II, 145; III, 40 bkz> ortu, otra, otru
|
6912
|
utrulanmak
|
yüz ytize gelmek· I, 296, 297 bkz> otrulanmak
|
6913
|
utrulmak
|
kesilmek, kırkılmak, kısaltılmak.I, 246, 247
|
6914
|
utrunmak
|
dayatmak ve karşı koymak istemek; yönelmek. I, 251 bkz> otrunmak
|
6915
|
utruşmak
|
karşı koymak, kaı·şi gelmek, karşılaşmak.I, 232 bkz> otruşmak
|
6916
|
utruşmak
|
makasla kesmekte yardım etmek· I, 233
|
6917
|
utsukmak
|
oyunda yutulmak·I, 242
|
6918
|
utulmak
|
(ekini bozan bitkiler) kesilmek, ba şı vurulmak I, 193 bkz> otulmak
|
6919
|
utun
|
degersiz, alçak, küstah· I, 123, 414
|
6920
|
utunç
|
(ış) utanılacak (iş)· I, 131; III, 448 bkz>utanç
|
6921
|
uturmak
|
(saç ve elbise) kesmek· I, 176
|
6922
|
utuşmak
|
oyunda yutu;mak· I, 180
|
6923
|
uva
|
çagıran kişiye cevap için "ne buyuruyorsun?" anlam ında bir edat· I, 40
|
6924
|
uva
|
içine şeker ufalanan bir çeşit yemek· I,II bkz> uva
|
6925
|
uvmak
|
ufalamak, I, 11 bkz> övmek, uvmak
|
6926
|
uvut
|
ut, hayâ, ar· I, 83 bkz> ufut, uvut
|
6927
|
uva
|
soğukluk olarak yenen bir çeşit şekerli pirinç yem'egi· I, 90 bkz> uva
|
6928
|
uvmak
|
ufalamak·I, 166 bkz> övmek, uvmak
|
6929
|
uvşatmak
|
ufalatmak· I, 262 bkz> uşalmak,uşatmak, üşelmek, üşetmek
|
6930
|
uvulmak
|
ufalanmak, ezilmek· I, 197;II, 6
|
6931
|
uvunmak
|
kendi kendine ufalamak,I, 202
|
6932
|
uvunmak
|
ovuşturmak.I, 202;II, 147 bkz>ovunmak
|
6933
|
uvurgarmak
|
utandırmak· I, 290
|
6934
|
uvuş
|
ufalanmış nesne· I, 61
|
6935
|
uvuş
|
etmek ufalanmış ekmek·I, 61
|
6936
|
uvuşmak
|
ufalamakta yardım ve yariş etmek,I, 185
|
6937
|
uvut
|
utanma, hayâ, ut, ar· I, 51, 83, 116, 131,469 bkz> ufut, uvut
|
6938
|
uvut
|
yemege veya beyin yanına çağırma, davet·I, 51
|
6939
|
uvutlanmak
|
utahmak· I, 291 bkz> utanmak
|
6940
|
uvutlug
|
utanan, utangaç· I, 146
|
6941
|
uya
|
kuş yuvası, I, 85
|
6942
|
uya
|
hısım, kardeş, I, 85, 86
|
6943
|
uyadsılık
|
utanan, utangaç· I, 160
|
6944
|
uyadmak
|
utanmak· I, 55, 216 bkz> uyatmak
|
6945
|
uyalamak
|
yuva yapmak,III, 328
|
6946
|
uyalmak
|
çekinmek, utanmak·I, 269
|
6947
|
uyatmak
|
utanmak·I, 216 bkz> uyadmak
|
6948
|
uygurmak
|
uyarmak,I, 269, 270 bkz> udgarmak, udgurmak
|
6949
|
uymak
|
uymak, birine bağlı olmak·III, 146
|
6950
|
uyuglug
|
kemerli. III, 50
|
6951
|
uz
|
usta, mahir·I, 46 § uz kişi; eli uz, eli işe yaraşıklı, udumlu kişi I, 46
|
6952
|
uza
|
geçmiş zaman,I, 88, 89, 385
|
6953
|
uzak
|
uzun; eski, uzak·I, 66, 380 § uzak ış;uzayan bitmeyen iş·I, 66
|
6954
|
uzaklık
|
işte ağırlık.I, 150
|
6955
|
uzatmak
|
uzatmak; geciktirmek I, 209;II, 234 bkz> uzutmak
|
6956
|
uzlanmak
|
ustalaşmak·I, 297
|
6957
|
uzluk
|
sanat·I, 253
|
6958
|
uzmak
|
başkasından ileri geçmek·I, 88 bkz> ozmak
|
6959
|
uzsamak
|
koparmak istemek,I, 276, 277 bkz> üzsemek
|
6960
|
uzun
|
uzun,I, 77, 448;II,'11, 78; III, 36, 89,121
|
6961
|
uzutgan
|
her zaman uzatan· I, 155
|
6962
|
uzutmak
|
uzatmak·I, 155 bkz> uzatmak
|