Aşk bahrisi

Bu çalışmanın düzen ve biçim olarak Vikikaynak standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Eğer yardım etmek isterseniz, yardım sayfasına bakabilirsiniz.

Aşk bahrisi
Yunus Emre

“	Benem ol aşk bahrisi denizler hayran bana Derya benim katremdir zerreler umman bana Kafdağı zerrem değil ay u güneş bana Haktır aslım şek değil, Mürşittir Kur'an bana Yok iken ol barigah, var idi ol padişah Ah bu aşk elinden ah, dert oldu derman bana ADEM yaratılmadan can kalıba girmeden Şeytan lanet olmadan arş idi seyran bana Yaratıldı MUSTAFA, yüzü gül gönlü safa Ol kıldı bize vefa, ondandır ihsan bana Şeriat ehli ırak eremez bu menzile Ben kuş dilin bilirim, söyler SÜLEYMAN bana Yunus bu halk içinde eksikliktir HAK bilir Divane olmuş çağırır, dervişlik buhtan bana	”

Bahri : Bir cins deniz ördeği, deniz

Derya : Deniz

Katre : Damla

Umman : Okyanus

Zerre : En küçük parca

Murşit : Rehber, Hak aşığı, Şeyh

Arş : Göğün en yüksek katı

Safa : Berraklık

Vefa : Sözde durma

İhsan : Lütuf, bağış

Şeriat : Kuranın yüzeysel emirleri

Ehil : İş bilen

Menzil : Varılacak hedef

Buhtan : İftira