Yeni Ahit/Luka/15: Revizyonlar arasındaki fark

İçerik silindi İçerik eklendi
Iskenderbalas (Tartışma | katkılar)
Metin eklendi.
 
Iskenderbalas (Tartışma | katkılar)
Metin eklendi. Eklenen metin 1941 tarihinde yayımlanmış ve 2011 senesinde telif hakkı süresi sona ermiştir.
1. satır:
{{çalışma}}
{{eser1
| önceki = [[Yeni Ahit/Luka/14|Luka 14]]
Satır 18 ⟶ 17:
{{kısım||9}}Ve onu bulunca dost ve komşu kadınları çağırıp der: Benimle beraber sevinin çünkü kaybettiğim parayı buldum.
{{kısım||10}}Böylece, size derim: Tövbe eden bir günahkâr için Allahın melekleri önünde sevinç olur.
{{kısım||11}}Ve İsa dedi: Bir adamın iki oğlu vardı;
{{kısım||12}}bunlardan küçüğü babasına dedi: Baba, malından payıma düşeni bana ver. Ve baba varını onlara pay etti.
{{kısım||12}}
{{kısım||13}}Bir kaç gün sonra, küçük oğul her şeyi topladı, uzak bir memlekete gitti; ve orada sefahetle yaşıyarak malını telef etti.
{{kısım||13}}
{{kısım||14}}Ve hepsini sarfettikten sonra, o memlekette büyük bir kıtlık çıktı; ve yoksulluk duymağa başladı.
{{kısım||14}}
{{kısım||15}}Ve gitti, o memleket ahalisinden birine takıldı; o da kendisini tarlalarına domuz gütmeğe yolladı.
{{kısım||15}}
{{kısım||16}}Ve çocuk domuzların yedikleri keçi boynuzu ile karnını doyurmak istiyor, ve kimse ona vermiyordu.
{{kısım||16}}
{{kısım||17}}Kendine geldiği zaman dedi: Babamın işçilerinden ne kadarının artan ekmekleri var, ben ise burada açlıktan helâk oluyorum.
{{kısım||17}}
{{kısım||18}}Kalkayım, babama gideyim, ve ona diyeyim: Baba, ben göke karşı, ve senin gözünde suç işledim;
{{kısım||18}}
{{kısım||19}}artık senin oğlun denilmeğe lâyık değilim; beni işçilerinden biri gibi et.
{{kısım||19}}
{{kısım||20}}Ve kalktı, babasına geldi. Fakat henüz uzakta iken, babası onu görüp acıdı, koştu, boynuna sarıldı ve öptü.
{{kısım||20}}
{{kısım||21}}Ve oğlu ona dedi: Baba, ben göke karşı, ve senin gözünde suç işledim, ben artık senin oğlun denilmeğe lâyık değilim.
{{kısım||21}}
{{kısım||22}}Fakat baba hizmetçilerine dedi: En iyi kaftanı çabuk getirin, ona giydirin; parmağına bir yüzük takın, ayaklarına çarık giydirin;
{{kısım||22}}
{{kısım||23}}ve besili danayı getirip kesin, yiyelim ve eğlenelim;
{{kısım||24}}çünkü benim bu oğlum ölmüştü, dirildi; kaybolmuştu, bulundu. Ve onlar eğlenmeğe başladılar.
{{kısım||24}}
{{kısım||25}}Ve büyük oğlu tarlada idi; eve gelirken yaklaştığı zaman, musiki ve oyun sesleri işitti.
{{kısım||25}}
{{kısım||26}}Hizmetçilerden birini yanına çağırıp: Bunlar nedir? diye sordu.
{{kısım||26}}
{{kısım||27}}Hizmetçi de ona dedi: Kardeşin geldi; ve baban besili danayı kesti, çünkü onu sağ salim buldu.
{{kısım||27}}
{{kısım||28}}Fakat o kızdı, ve içeri girmek istemiyordu; babası dışarı çıktı, ve ona yalvardı.
{{kısım||28}}
{{kısım||29}}Fakat o cevap verip babasına dedi: İşte, bunca yıldır sana hizmet ediyorum, hiç bir vakit senin emrinden çıkmadım; ve hiç bir vakit dostlarımla eğleneyim diye bana bir oğlak vermedin;
{{kısım||29}}
{{kısım||30}}fakat senin malını kötü kadınlarla yiyen bu oğlun gelince onun için besili danayı kestin.
{{kısım||30}}
{{kısım||31}}Ve baba ona dedi: Oğul, sen daima benimle berabersin, ve her nem varsa, senindir.
{{kısım||31}}
{{kısım||32}}Fakat eğlenmek ve sevinmek gerekti, çünkü senin bu kardeşin ölmüştü, dirildi; kaybolmuştu, bulundu.
{{kısım||32}}