Yeni Ahit/Luka/2: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
metin eklendi |
Metin eklendi. Eklenen metin 1941 tarihinde yayımlanmış ve 2011 senesinde telif hakkı süresi sona ermiştir. |
||
1. satır:
{{eser1
| önceki = [[Yeni Ahit/Luka/1|Luka 1]]
Satır 23 ⟶ 22:
{{kısım||14}}En yücelerde Allaha izzet, Ve yeryüzünde razı olduğu adamlara selâmet.
{{kısım||15}}Ve vaki oldu ki, melekler çobanların yanından göke çekildikleri zaman, onlar birbirlerine dediler: Haydi, Beytleheme kadar gidelim, ve Rabbin bize bildirdiği vaki olan bu şeyi görelim.
{{kısım||16}}Ve seğirderek geldiler, Meryemi, Yusufu ve yemlikte yatan çocuğu buldular.
{{kısım||17}}Ve gördükleri zaman, bu çocuk hakkında kendilerine söylenen sözü bildirdiler.
{{kısım||18}}Bütün işitenler çobanlar tarafından kendilerine söylenen şeylere şaştılar.
{{kısım||19}}Fakat Meryem bütün bu sözleri derin düşünerek yüreğinde saklardı.
{{kısım||20}}Çobanlar, kendilerine söylendiği gibi, bütün gördükleri ve işittikleri şeylerden dolayı Allaha hamt ve sena ederek, döndüler.
{{kısım||21}}Çocuğu sünnet için sekiz gün tamam olunca, ana rahmine düşmeden evel melek tarafından denilmiş olduğu üzre, adını İsa koydular.
{{kısım||22}}Musanın şeriatine göre onların taharet günleri tamam olunca ("İlk doğan her erkek Rabbe mukaddes denilecektir," diye Rabbin şeriatinde yazılmış olduğu üzre),
{{kısım||23}}çocuğu Rabbe takdim etmek için, ve Rabbin şeriatinde:
{{kısım||24}}"Bir çift kumru, yahut iki güvercin yavrusu," denildiği üzre, bir kurban vermek için onu Yeruşalime götürdüler.
{{kısım||25}}Ve işte, Yeruşalimde Şimeon adında bir adam vardı; salih ve dindar olup İsrailin teselli bulmasını beklerdi; ve Ruhülkudüs onun üzerinde idi.
{{kısım||26}}Ve Rabbin Mesihini görmeden önce, ölüm görmiyeceği kendisine Ruhülkudüs tarafından bildirilmişti.
{{kısım||27}}Ruhun sevkile mabede geldi; anası babası onun için şeriate göre âdet olanı yapmak üzre, İsa çocuğu mabede götürdükleri zaman,
{{kısım||28}}Simeon onu kucağına alıp Allaha hamdederek dedi:
{{kısım||29}}Ya Rab, sözüne göre Şimdi kulunu selâmetle salıverirsin;
{{kısım||30}}Çünkü, bütün kavmların önünde hazırlamış olduğun,
{{kısım||31}}Milletleri aydınlatacak ışığı,
{{kısım||32}}Ve kavmın İsrailin izzeti olan kurtuluşunu gözlerim gördü.
{{kısım||33}}Anası babası onun için söylenen şeylere şaşıyorlardı.
{{kısım||34}}Şimeon onlara hayırdua edip anası Meryeme dedi: İşte, bu çocuk İsrailde bir çokların düşmesi ve kalkması, ve aleyhinde söylenecek bir alâmet olarak konulmuştur;
{{kısım||35}}senin canını da bir kılıç delecek; ta ki, çok yüreklerin düşünceleri meydana çıksın.
{{kısım||36}}Aşer sıptından Fanuelin kızı Anna isminde bir peygamber vardı (ki, çok yaşlı idi, ve kızlığından sonra kocası ile yedi yıl geçinmişti,
{{kısım||37}}ve hemen seksen dört yıldan beri dul idi), mabetten hiç ayrılmaz, gece gündüz oruç tutup dua ederek ibadet eylerdi.
{{kısım||38}}O da hemen ayni saatte gelerek Rabbe şükreyliyip Yeruşalimin kurtuluşunu bekliyenlerin hepsine onun hakkında söyledi.
{{kısım||39}}Rabbin şeriatine göre bütün şeyleri tamam edince, Galileye, kendi şehirleri Nâsıraya, döndüler.
{{kısım||40}}Çocuk büyüyor, kuvvetleniyor ve hikmetle doluyordu; Allahın inayeti de onun üzerinde idi.
{{kısım||41}}Anası babası her yıl Fısıh bayramında Yeruşalime giderlerdi.
{{kısım||42}}Çocuk on iki yaşına varınca, bayram âdeti üzre, oraya çıktılar;
{{kısım||43}}ve bayram günlerini bitirip evlerine döndükleri zaman, İsa çocuk Yeruşalimde kaldı; anası babası bunu farketmediler;
{{kısım||44}}onu yoldaşlar arasında sanıp bir günlük yol yürüdüler; akrabaları ve bildikleri arasında onu arıyorlardı;
{{kısım||45}}ve bulmayınca, onu araştırarak Yeruşalime döndüler.
{{kısım||46}}Ve vaki oldu ki, üç gün sonra onu mabette, muallimlerin arasında oturmakta, onları dinlemekte, onlara sualler sormakta buldular;
{{kısım||47}}onu dinliyenlerin hepsi anlayışına ve cevaplarına şaşıyorlardı.
{{kısım||48}}Onu gördükleri zaman, şaştılar, ve anası ona dedi: Ey oğul, neden bize böyle ettin? İşte, babanla ben yüreğimiz çok sıkılarak, seni aradık.
{{kısım||49}}Onlara dedi: Neden beni aradınız? bilmiyor mı idiniz ki, benim için Babamın evinde bulunmak gerektir?
{{kısım||50}}Onlar ise, kendilerine söylediği sözü anlamadılar.
{{kısım||51}}Onlarla beraber indi, Nâsıraya geldi; ve onlara itaatli oldu; anası da bütün bu sözleri yüreğinde saklardı.
{{kısım||52}}İsa hikmette ve kamette, Allah ve insanlar indinde inayette terakki ediyordu.
| |||