Yıkık Han

by Ömer Seyfettin

“	Yaklaşırken yanımdaki kılağuz "Yoksa" diyordu "Burda kimse, durmayalım, bu bir yıkık binadır!" Yaklaşınca durdum baktım içerisi tam-takır, Koca zaman sert eliyle ezmiş idi bu yurdu Ruhuma bir acı, sessiz, garip elem duyurdu, Etrafında gördüğüm o baldıranlar, o katır Tırnaklan, o kamışlar, o çalılar... Bir ağır hasta gibi hepsi sanki baygın baygın uyurdu… Sonumuzu, akıbeti düşünmeğe başlarım; "Niçin böyle yürüyeyim, üzüleyim her adım, "Şu hiçliğe bile bile gidiyorken..." diyerek Dalıyorum, bir koğuktan beklenilmez bir uçuş, Bir kahkaha koptu: "Yürü, yaşayana yol gerek..." Dedi sandım üzerimden gelip-geçen bu baykuş.	”