Sayfa:Zafername Şerhi (Ziya Paşa).pdf/20

Gerçi pek çok hüner ister yoğu var göstermek,
Onu düzmekten inandırması müşküldür pek.
Eyledi haylı vukuat da yardım gerçek,
Ne dirayet bu ki yirmi senedir vâdederek
Aldatıp Avrupa'yı âlemi ettin iğfal.

Oldu mağlüb u müsahhar sana Sultan-ı Cihan,
Nice yıl ettin onun namına hükm ü ferman.
Ne kadar fikr ü taaccüp edilirse şayan:
Bu ne talih ki cihan hasmın iken bunca zaman
Müstakillen olasın tahtnişin-i ikbalâ

Vâd-i ıslaha dahi eylemeyip emniyet
Hikmetamiz olan ef'ali sanırlar cinnet.
Her belâyı sana bizzat ederler nispet,
Müslüman lânet eder, gayrimüselman lânet,
Kimseler kıymetini bilmedi hâlâ, bu ne halâ

Bezm-i ülfette soğuktur o kadar germi-i bahs,
Eder insana yılan gibi eser germi-i bahs.
Bu hararetle eğer gider ise germi-i bahs
Erbaine kadar elbette sürer germi-i bahs
sem ben ne kadar vasfını etmek icmal.

İhtiyarım, beni lâl eyledi lütfun, ne deyimâ
Vasfına söz bulamam, n'eyliyeyim, n'işliyeyim,
Fâzıl-ı şair ile bari sözü bir edeyim:
Asafâ, ömrümü evsafına hasreyliyeyim
Bir zaman Kabız-ı Ervah ederse imhal.

Olarak müstenid-i şime-i afv ü safhın
Nâtini Fâzıl eder, Hayri kulun da şerhin.
Genç iken söylememişti yine zemm ü kadhin,
Fâzıl-ı pire ateh gelse de söyler medhin:
Soy köpek kalmasa da dişleri durmaz battal.

Gâh dağlarda ve sahrada zamanım geçti,
Gâh Maliyede dâvada zamanım geçti,
Hâsılı hırs ile hülyada zamanım geçti,
Dalkavuklukta mudarada zamanım geçti,
Olmadım şimdiyedek mazhar-ı feyz ü âmal.