Sayfa:Zafername Şerhi (Ziya Paşa).pdf/19

Nefreti olsa da fâzıllara ol kâmverin
Oğlunu terbiye etmek gibidir bir pederin.

Yoksa temyiz eder beynini şap ü şekerin,
Hanümanı yıkılırdı nice ehl-i hünerin
Canib-i affa eğer olmasa tab'ı meyyal.
Çünkü âlâ sözü eyler kötüsünden temyiz
Nutku tesir eder olsa da gayetle veciz.

Ehl-i hacâta olur her sühani şevkengiz:
Nakd-i vâdi ile hemyan-ı zaruret lebriz,
Zer-i nutku ile ceyb-i fukara malamâl.
Olalı turfe nümayan garabât-ı şüun
Görmedi mislini bu çarsu-yu reyb-i münun.

Hasedinden yeridir yerlere geçse Karun:
Kâle-i servet ü daratına olmaz arşun,
Galle-i nimet-i bigayeti bilmez mikyal.
Servet ü nimeti mahsul-i tasarruftur, inan,
İrtikâba veremez meşrebi çünkü imkân.

Şu yetişmez mi bu davaya gerekse burhan:
Vali-i Mısr ile Sultandan alırdı ihsan
Maksadı olsa idi cem'-i nükud ü emval.
Gördüğü hizmete emlâki olunsa tatbik
Acıyıp haline insaf eder ehl-i tetkik.

Zaten ahşap idi hem kendine nispet ile dıyk,
Beytini, malini yaktıysa eğer nâr-ı harik,
Kârgirini bina eyler onun Beytülmal.

Fetheden âlem-i endişeyi şemşirindir,
Zapteden memleketi tiğ-ı cihangirindir,
Veren ümmid-i teceddüt bize takririndir,
Asafââ himmet-i mahsusa-i tedbirindir
Eyliyen Devleti bu hadd-i kemale isal.

Bozdu ahlâkını hep Millet-i Osmaniye,
Kalmadı kimsede hiç gayret-i osmaniye,
Gitti eski şeref ü şevket-i osmaniye,
Girdi bir halete kim Devlet-i Osmaniye
Hissolunmaz gibidir şaibe-i izmihlği,