YAKIN ÇAĞLARDA
Mınakyan tiyatrosunda bir temsil: Peçeli kadın piyesinin beşinci tablosu
bir müddet meşgul oldu. Mınakyan, meşrutiyetin ilânından sonra da, eskisi kadar münferit ve hâkim bir vaziyette olmamakla beraber, gene sahne hayatına kısmen fasılalı olarak devam etti. 1912 senesinde Türkiyede ilk defa bir sahne san'atkârı için merasim yapıldı, Mardiros Mınakyanın sahneye intisabının ellinci yıl dönümü tes'it edildi. O zamanki maliye nazırı Cavit Beyin tavassutiyle de kendisine padişah tarafından maarif nişanı verildi.
Mardiros Mınakyan 1916 senesinde sahneden çekildi, 1920 senesinde de hayattan...
Tiyatromuzun 1908 meşrutiyetinin ilânına kadar geçirdiği devre içinde bazı isimler daha vardır ki tiyatro tarihimizin seyrinde tesir ve mevkileri olmamakla beraber san'atkârlık kudret ve kıymetleri itibarile bu arada kendilerinden bahsedebiliriz. İstanbul sahnelerinde yıllarca ömür çürütmüş olan bu san'atkârlardan birisi Atamiyandır. Bu adam aynı zamanda ressam ve şairdi. Ermenice yazdığı şiirler kafkasyada kitap halinde neşredilmiştir.
Kendisini tanıyan ve temsillerini seyretmiş olan muharrir Adolf Talassso, Türk tiyatrosu hakkındaki eserin “Theâtre contemporain, serlâvhalı faslında şunları söylüyor:
58
