İnsanın bugünkü yüksek zekâ, idrak ve kudreti, milyonlarca nesilden geçerek hazırlandı. Artık o, bugün, tabiatin, nihayetsiz büyüklüğüne ve tabiat içinde, kendi nev'inin, mukadderatına, gittikçe büyüyen bir irade ve şuur ile bakıyor.
İNSANLARIN İLK CEDDİ İnsanların ceddi olarak tavsif olunan mahlük kayalar arasında saklanan koşucu bir mahlük idi. Bu mahlük kolayca ağaçlara tırmanabiliyor, ayaklarının başparmaklarile ikinci parmakları arasında bir maddeyi tutabiliyordu.
Bu insan ceddinin dünya yüzünde yaşadığı devir; İlk Memeli Hayvan Devri pek eskidir. (Bizden 4 - 40 milyon sene uzak). Fakat bu mahlük ta tabii, bir cetten iniyordu. Bu cet daha eski bir zamanda (bizden 14 - 140 milyon sene uzak) yerde sürünen hayvanlar devrinde yaşamıştır. Bu hayvan, ağaçlar arasında yaşardı.
İnsanların cetleri olan bu mahlüklara ait olmak üzere bulunan ilk izler arasında en mühimleri bazı taşlar ve bilhassa çakmak taşlarıdır. Bunlar pek kaba tarzda ve elde tutulmak için yontulmuşlardır.
Bu ilk aletler arasında en eskileri milâttan 50,000 seneden daha evelki zamanlara aittir. Fakat bu ilk aletleri yapan mahlüklara ait ne kemiklere ne buna benzer sair izlere bugüne kadar tesadüf edilmemiştir. Binaenaleyh, bu mahlüklara, yalnız eser olarak bıraktıkları bu ilk aletlerin mevcudiyetile intikal ediyoruz.
İLK MÜHİM İZLER İlk kıymetli eserler zamanımızdan 50.000 sene eveline yakın bir devre ait olmak üzere bulunmuştur. Bunlar, taştan yapılmış baltalar, kazmalar, burgular, bıçaklar, kargılar ve nihayet insana ait olduğuna. şüphe olmayan kafatasları ve sair kemiklerdir. Şüphesiz bu insanlar bugünkü nesillere nazaran pek kaba yapılı idiler. Fakat kendilerinden evelki cetlerinden daha az kaba idiler.
