Bu sayfa istinsah edilmiş
11
TÂMÂT
Bir verem kızıñ hasbihâli
yahud
yâd-ı mâzi
yahud
yâd-ı mâzi
Bir subh idi pek hevâ güzeldi
Dünya gülüyor semâ güzeldi
Yer yer oluyordı aşk bârık
Ateşde yüzer idi meşârık
«Ulvî ulvî cihân handan»
Ulviyyet iderdi âlem ilân
Maksadı bugünden istifâde
Dirken giyinüb basid ve sade
Çıktı o zaman ki ben evimden
Çıkmışdı göñül kalem-revimden
Sür'at ile 'azm-i gülşen itdim
Bülbülleri, gülleri şen itdim
Dirken oturub kenâr-ı cûya
Hayran kaldım güzâr-ı cûya
