Sayfa:Nağme-i Seher.pdf/155

Bu sayfa istinsah edilmiş

31

Zamîr-i enveri âyineden mücellâdır
Dil-i münevveri hurşîd ü mâhtan rûşen

Dilerse ger sebak-âmûz olur
Felâtûn'a ki akl-ı kül görür elbette re'yini ahsen

Nigâhı mâye-i iksîr ü kimyâdır kim
Ederse mazhar-ı enzârı zer olur âhen

Düşerse bârika-i tîgı fark-ı a'dâya
Erir olursa da her biri sâm-ı rûyîn-ten

Bukul-i ârif olur rezme girse şemşîri
"Sipeh-şikâf-ı sad efrâsiyâb ü sad behmen”

Sipihr-mertebe iskender-i zamân kim eger
Livâ-yı satveti bir mülke olsa sâye-fiken

Sabâh-ı haşre kadar görmeye o cây-ı latîf
Gezend-i âteş-i âşûb ü tâb-ı nâr-ı fiten

Dakîkadân ü hüner-ver ki bû alî sînâ
Ger olsa dâhil-i ser-bezmi açamazdı dehen

Deri o maksim-i erzâktır ki onda olur
Musîb-i hisse-i mûr-ı za'îf bir hırmen

Fezâ-yı dergeh-i cûdu o rütbe vâsi' kim
Degil ona mutasavver kenâr u pîrâmen

Vatan vatan diye dergâh-ı lûtfuna düşse
Düşerdi fikr-i garîbâne terk-i dâr-ı vatan