Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/244

Bu sayfa istinsah edilmiş

dönmiş gördüm

eli güni göçürüñ

tokuz tümen gürcistâna gedelüm

oguza 'âşî oldum bellü bilüñ

dedi hâtûn eydür

yigidüm beg yigidüm pâdişâhlar tañrınuñ gölgesidür pâdişâhına 'âşî olanuñ işi râst gelmez arı göñülde pas olsa şarâb açar sen gedeli hânum arkurı yatan ala taglaruñ avlanmamışdur ava bingil göñlüñ açılsun dedi begil gördi hâtûn kişinüñ 'aklı kelecisi eyüdür kazılık atın çekdürüp butun bindi ata getdi av avlayu gezeriken öñinden bir pârelü geyik çıkdı begil buña at saldı boganuñ ardından erdi yay kirişin boynına atdı boga bile uçdı sag uylugı kayaya tokındı sındı begil örü turdı agladı eydür

ulu oglum ulu kardaşum