Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/24

Bu sayfa istinsah edilmiş

ve bir kov anlar dahı getürdiler eydür kalkubanı dirse hân senüñ ogluñ yerinden örü turdı gögsi güzel kaba taga ava çıkdı sen var iken av avladı kuş kuşladı anasınuñ yanına alup geldi al şarâbuñ itisinden aldı indi anasıyıla sohbet eyledi atasına kasd eyledi senüñ ogluñ kür kopdı ercel kopdı arkurı yatan ala tagdan haber vara dirse hânuñ oglı böyle bid'at eylemiş deyeler seni çagırdılar bayındır hânuñ katında saña kazab ola böyle ogul neñe gerek öldürseñe dediler

dirse hân eydür varuñ getürüñ öldüreyim böyle ogul maña gerekmez dedi dirse hânuñ nökerleri eydür biz senüñ ogluñı nece getürelüm senüñ ogluñ bizüm sörümüz almaz bizüm sözümüz ile gelmez kalkubanı yerüñden