Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/214

Bu sayfa istinsah edilmiş

anadan togmaduñ
sen atadan olmaduñ
kimse rızkın yemedüñ
kimseye geç etmedüñ
kamu yerde ahadsın
allâhu samedsin
âdeme sen tâc urduñ
şeytâna la'net kılduñ
bir suçdan ötüri dergâhdan sürdüñ
nemrûd göge oh atdı
karnı yaruk balıgı karşu tutduñ
ululıguña hadduñ
senüñ boyuñ kadduñ yok
yâ cismile ceddüñ yok
urdugın uyıtmayan ulu tañrı
basdugın belürtmeyen bellü tañrı
götürdigin göge yetüren görklü tañrı
kakıdugın kahr eden kahhâr tañrı
birligüñe sıgındum çalabum kâdir tañrı
meded senden
kara tonlu kâfire at deperem
işümi sen oñar

dedi hemân dem at saldı yel gibi yetdi yelim gibi yapışdı kâfirüñ çignine bir kılıç urdı geyimini keçimini togradı altı parmak deriñligi zahm erişdürdi kara kanı şormadı