Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/210

Bu sayfa istinsah edilmiş

kan aglayan togsun oglı düstem bile varsun dedi ejdehâlar agzından âdam alan delü evren bile varsun yerüñ bir ucından bir ucına yetem deyen sogan sarı bile varsun

sayılmagıla oguz erenleri dükense olmaz bayındır hân yigirmi dört bahâdur sancak begini yigitile yoldaşlıga bile koşdı begler cem' olup yarakların gördiler meger ol gece yegenek düş gördi düşin yoldaşlarına soyladı görelüm hânum ne söyledi eydür

begler gafillüce kara başum
gözüm uyhuda iken düş gördi
ala gözüm açuban dünyâ gördüm
ag boz atlar çapdurur alpanlar gördüm
ag ışıklı alpları yanuma saldum
ag sakallu dede korkutdan ögüt aldum
ala yatan kara tagları aşdum
ilerü yatan kara deñize girdüm
gemi yapup gömlegüm çıkardum yelken kurdum
ilerü