Sayfa:Kitab-i Dedem Korkut - 16th century manuscript in Old Turkish.pdf/105

Bu sayfa istinsah edilmiş

vergil atumı saña vereyim sakla gelem bahâsın getürem alam dedi ozan eydür

Âvâzum gedilmedirn ünüm bogulmadın bir atdur elüme girdi eleteyim saklayayım dedi ozan kopuzı beyrege verdi beyrek kopuzı aldı babasınuñ ordusına geldi bakdı gördi birkaç çobanlar yoluñ kıyısın almışlar aglarlar benüm turmayıp taş yıgarlar beyrek eydür

mere çobanlar bir kişi yolda taş bulsa yabana atar biz bu yolda bu taşı neçün yıgarsız çobanlar eydür

mere sen seni bilürsin bizüm hâlumuzdan haberüñ yok dediler mere ne hâluñuz vardur çobanlar eydür

begümüzüñ bir oglı varıdı on altı yıldur kim ölüsi dirisi haberin kimse bilmez yalancı oglı yaltacuk derler ölüsi haberin getürdi adahlusın aña verür oldılar gelür bundan geçer uralım anı aña varmasun teñine tuşına varsun dediler beyrek eydür

mere yüzüñüz ag