Önceki seriyyede de ifade ettiğimiz gibi, İbn İshak ve İbn Hişam, Ubeyde Seriyyesi'nin ilk seriyye olduğunu belirtiyorlardı. Onlara göre, Rasulullah, Veddan Gazvesi'nden henüz Medine'ye döndüğü zaman Ubeyde'yi, kısa bir zaman sonra da, Hamza'yı görevlendirmiştir. Bu iki seriyyenin yakın aralıklarla gönderilmeleri sebebiyle müellifler hangisinin ilk seriyye olduğu konusunda ihtilaf etmişlerdir. (İbn Hişam, 1-1, 595; İbnü'l- Esir, II, 111.) Ayrıca İbn Hişam, seriyyedeki süvari sayısı konusunda da, altmış kişi oldukları rivayetiyle birlikte, seksen kişi oldukları rivayetine de yer vermektedir. (İbn Hişam, 1-11, 591.)
İslam askeri birliği, Cuhfe'ye 10 mil uzaklıktaki Ahya denilen su başına geldiğinde, hayvanlarını otlatmak için yoldan sapmış olan, Ebu Süfyan b. Harb komutasındaki ikiyüz kişilik büyük bir Kureyş birliği ile karşılaşır. (Vakidi, 1965; I, 10; İbn Hişam, I-II, 591; İbn Sa'd, 1985:11, 7; İbn Kesir, TI, 234, Şami, 1993: VL, 13.)
Kureyş topluluğunun başında Mikraz b. Hafs veya İkrime b. Ebu Cehil'in de bulunduğu şeklinde farklı bilgiler de kaynaklarda yer almaktadır. (Zehebi, 1990: 46.) Ancak Vakidi'nin de belirttiği gibi, Ebu Süfyan b. Harb'in komuta etmiş olması daha kuvvetli ihtimaldir. (Vakidi, 1965: 1, 10; İbn Hişam, I-II, 592; İbn Sa'd, 1985:11, 7; İbn Kesir, WI, 234)
Her iki taraf da, çatışma hususunda temkinli davrandı. Savaş düzeni almaksızın ve kılıçlar kınından çıkmadan, sadece karşılıklı ok atma olayı oldu. (İbn Sa'd, 1985:I1, 7; Şami, 1993: VI, 13. ) Sa'd b. Ebi Vakkas, arkadaşları kendisini kalkanları ile korurken, sadağında bulunan 20 kadar oku Mekke askerleri üzerine attı, İslam'da atılan ilk ok, Sa'd b. Ebi Vakkas'ın attığı bu oklardır. (Vakidi, 1965: 1, 10; İbn Hişam, 1-11, 591; İbn Sa'd, 1985:11, 7; İbn Kesir, III, 234, Şami, 1993: VI, 13; Zehebi, 1990; 46.) Ve ilk çatışma da budur. Vakidi ve Şami'nin verdiği bilgilerden, Sa'd'ın yirmi ok atığını ve attığı oklardan hiç birinin boşa gitmediğini, ya bir insana veya bir hayvana isabet ederek yaraladığını öğreniyoruz. (Vakidi,. 1965; 1,10; Şami, 1993:VE, 13.) Zaten, Sa'd b. Ebi Vakkas, öteden beri iyi ok atmakla tanınan bir kişiydi. Öyle anlaşılıyor ki, Sa'd b. Ebi Vakkas'ın bir sonraki seriyyeye komutan olarak tayin edilmesinde de, bu seriyyede gösterdiği bu üstün gayretinin ve iyi ok atabilme kabiliyetinin etkisi olmuştur.
Karşılıklı ok atışma devam ederken, Kureyş tarafinda bulunan ve müslümanlara kavuşmak niyetiyle bu toplulukla birlikte Mekke'den ayrılmış olan iki kişi, bir fırsatını
