Rasulullah' Hamza'ya beyaz bir sancak vermişti. Seriyyenin sancaktarı da Hamza'nın halifi olan Mersed b. Kennaz el-Hüseyin el-Ganevi idi. (İbn Sa'd, 1985:II, 6; İbn Kesir, III, 234)
Hz. Peygamber, söz konusu seriyyeyi, Şam'dan dönmekte olan Kureyş kervanını takip etmek, şayet yetişilirse tedip ve taciz etmek üzere görevlendirmişti. (Hattab,1988: 57.) Hamza, sözkonusu kervanın önüne çıkmak üzere Kızıldeniz sahili istikametinde (Sifir bahr) yola çıktı. (İbn Sa'd, 1985:TI, 6; Tantavi, es-Seraya, 38.) "İs" adı verilen mevkie ulaştıklarında, Ebu Cehil komutasında Şam'dan dönmekte olan üçyüz kişilik[1] Kureyş kervanı ile karşılaştı. (Vakidi, 1965: 1, 9.)[2]
Her iki taraf da çatışmaya karar vererek savaş düzeni aldı,[3] Ancak herhangi bir çatışma olmadı. Karşılaştıkları bölge, Cühenilerin arazisi içinde bulunmaktaydı. Bölge halkından olan Mecdi b. Amr el-Cühehni her iki tarafin da dostu ve anlaşmalısı olduğu için, herhangi bir çatışma olmaması için çok gayret gösterdi. İki taraf arasında mekik dokuyarak arabulucuk yaptı ve bir çatışma olmadan ayrılmalarını sağlamayı başardı, Ebu Cehil, kervanını alarak Mekke yönüne hareket ederken, Hamza ve arkadaşları da operasyona son vererek, Rasulullah'a durumu bildirmek üzere Medine yönüne doğru hareket ettiler. (Vakidi, 1965: 1, 9; İbn Hişam, I-II, 595; İbn Sa'd, 1985:11, 6.İbn Kesir, III, 234; Şami, VI, 11.)
Hamza, Rasulullah'ın yanına döndüğünde, Mecdi b. Amr'ın Kureyşlilerle aralarına girerek savaşı engellediğini, kendilerinin de onun arabuluculuğunu kabul ettiklerini ve bir çatışma olmadan ayrıldıklarını haber verdi. (Vakidi, 1965: 1, 9; Şami, Vİ, 11.)
Hz. Peygamber, sonucun böyle olmasından, yani herhangi bir çatışma olmadan dönmelerinden son derece memnun olmuş görünmektedir. Her ne kadar kaynaklarımızda Rasulullah'ın bu memnuniyetini açıkça ifade ettiği yer almıyorsa da, bu konuda zikredeceğimiz iki husus bizi bu kanaate sahip olmaya sevketmektedir:
- ↑ Zehebi, Zühri'den naklen 130 kişi rivayetine de yer vermiştir, 46.
- ↑ Ayrıca bkz: İbn Sa'd, 1985:1, 6; İbn Kesir, TIL, 234; Şami, VI, 11; Hattab, Mahmud ŞiL, Peygamber Ordusu'nun Tarihi, ts. İhsan Süreyya Sırma, İstanbul 1983, 69.
- ↑ 15 Buradan anlaşılan husus şudur ki; Rasulullah, Hamza b. Abdulmuttalib emrindeki askeri müfrezeyi sadece kervanı üzaktan takip etmesi için görevlendirmemişti. Kaynaklarımızda, seriyye komutanına verilen emirlere dair açık bilgiler olmamakla birlikte, komutanın tavrından anlıyoruz ki, gerektiğinde çatışmaya girmek de verilen emirlerden, en azından izin verilen hususlardan birisidir.
