Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/76

ogul ogul deyüben bozlayayınmı kaytabanda kızıl deve bundan geçdi torumları bozlayup bile geçdi torumcugum aldurmıışam bozlayayınmı kazaguçda kazılık at bundan geçdi kuluncugı bile geçdi kişneyüp kulıncugum aldurmışam kişneyeyinmi agayılda agca koyun bundan geçdi kuzucagı mañraşup bile geçdi kuzucagum aldurmışam mañrayayınmı ogul ogul deyüben bozlayayınmı bir bebecügüm görinmez degil baña kazan bu sözleri eşitdi kara bagrı sarsıldı dom yüregi oynadı karanaklu gözleri kan yaş toldı korkma han mızı ogluñ avdadur dedi ben ogulı eve geldi sandum dedi avda kalan oguliçün kayırmagıl yedi güne ben kazana mühlet vergil yerde ise çıkarayın gökde ise endüreyin bulursam buldum bumazsam tañrı verdi tañrı aldı neyleyeyim gelübeni kara şiven senüñile bile eyleyeyim han kıız eydür kazan ogul avda idügini andan bileyinki yorgun atuñla gedilmiş cıdañıla ardına düşesin dedi kazan gerü döndi geldügi yola getdi yortdı ceng etdügi yere geldi leş içinde gezerken gördikim oglınuñ kırk yigidi kırılmış oglınuñ bedevi atı oklanmış şöyle yatur leş arasında oglancugını bulmadı altunlıca kamçısını buldı bildikim oglı kafire dutsakdur kara tagum yüksegi ogul kanlu suyım taşkunı