ledi
hanı dedügüm yeg erenler
dünyâyı benüm deyenler
ecel aldı yer gizledi gâni dünyâ kime kaldı
gelimlü gidümlü dünyâ soñ ucı ölümlü dünye
yom vereyüm hânum
yerlü kara taglaruñ yıkılmasun
gölgelice kaba agacın kesilmesün
akar sularuñ kurımasun
kanadlaruñ kırılmasun
kadir tañrı seni nâmerde muhtac eylemesün
çapariken ag boz atuñ büdirmesün
çalışanda kılıcuñ gedilmesün
ag sakallu babañ yeri uçmak olsun
ag bürçeklü anañ yeri behişt olsun
hak taala günâhlaruñ bagışlasun
bu duaya amin deyenler dizâr görsün
Hikâyet-i kazan begüñ oglı uruz han dutsak oldugıdur
salur kazan yerinden durmışıdı kara yerüñ üzerine otakların kurmışıdı biñ yerde ipek kalıçası döşenmişidi ala sayvan gökyüzine esenmişidi toksan tümen genç oguz kazanuñ sohbetine derilmişidi agzı böyük humralar ortalıga salınmışıdı tokuz kara gözlü hub suratlu örme saçlu elleri beleginden kınalı tırnakları nigârlı bogazları birer karış kafir
