Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/6

Bu sayfa istinsah edilmiş

hemân yerinden örü durdı eyitdi

yigitlerüm kalkubanı yerüñüzden örü duruñ bu gazab baña yâ bendendün yâ hâtûnumdandur dedi dirse hân evine vardı hâtunını yanına getürdi soylar görelüm hânum ne söyler eydür

gelgil başum bahtı evüm tahtı
kalkubanı yöriyende tûbâ boylum
topugında sarmasanda kara saçlum
kurlu yaya beñzer çatma kaşlum
koşa bâdâm sıgmayan tar agızlum
güz almasına beñzer al yañaklum

görürmisni neler oldı neler oldı kalkubanı hân bayındır yerinden turmışıdı bir yere ag otag bir yere kızıl otağ bir yere kara otag kurturmışıdı ogulluyı ag otaga ve kızlıyı kızıl otaga ogulsuzı kızsuzı kara otaga konduruñ deyü buyurmışıdı kara keçe altına döşeñ kara koyun yahnısından öñine getürüñ demişidi yerse yesün yemezse tursun getsün demişidi ben varıcak gelübeni beni karşuladılar eltübeni kara otaga kondurdılar kara koyun yahnısından öñüme getürdiler oglı kızı olmayanı tañrı tâ'âla karayıpdur biz de kararuz bellü bilsin dediler eyle olsa bendenmidür sendenmidür tañrı bize bir yetmen ogul vermez nedür dedi gazabıla hâtûnına söyler

hân kızı yerümden durayınmı
yakañıla bogazuñdan dutayınmı
kaba ökçem altına salayınmı
kara pulat üz kılıcum elüme alayınmı
öz gevdeñden başuñı keseyinmi
cân tatlusını saña bildüreyinmi
alca kanuñ yeryüzine dökeyinmi
hân kızı degil baña
katı 'âzâb ederim şimdi saña

dedi böyle deyicek