Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/59

Bu sayfa istinsah edilmiş

kazan eydür

ogul çoban kanda gedersin dedi çoban eydür

sen evüñ almaga gedersün ben de kardaşlarum kanını almaga gederim dedi kazan eydür

çoban karnum aç heç mesneñ yokmı yeyem dedi bir kuzı bişirdüm hazır buyuruñ dedi kazan çobanıla kuzıyı yedi fikr etdi eydür

şimdi çopanıla kafire varacak olursam eydeler kim eger çoan bile varmasa kazan kafiri alımazdı deyeler deyüp gayret çeküp çobanı bir kaba agaca sara kodı kendi atına binüp getdi çoban çagırup eydür

agam kazan beni neylersin dedi kazan eydür

evüm kurtarayın gelüp seni koyuvereyin dedi çobana eydür kendözine

karnuñ açıkmadın kvvetüñ getmedin bu agacı koparı gör yohsa seni burada kurtlar yer deyüp zor edüp agacı köküyile kopardı arkasına urdı kazanuñ ardına düşdi kazan bakdı gördi çoban agacı arkasına alup gelür kazan eydür

mere çoban bu agacı neylersin dedi çoban eydür

agam kazan sen kâfiri basarsın dahı karnuñ acıgur bu agacıla ben saña yemek bişürürin dedi kazan hoş geldi atından endi çobanuñ alnını öpdi eydür

allah baña evümi verecek olursa seni emirahür başı edeyim dedi ikisi bile yola girüp getdiler bu yanada şökli melik kafir begleri ile yeryüp içüp otururdı eydür

begler kazan bilürmisiz nece hayf