anasını biz almışuz kafirüñ birisi eydür kazana bir hayf dahı kaldı şökli melik eydür
nedür kafir eydür
kapulı kara dervend agzında kazanuñ on biñ koyunı var şol koyu dahı alsak kazana böyük hayf olurdı dedi şökli melik hemân emr etdi altı yüz kafir varsun dedi ol koyunı sürsün dedi altı yüz kafir seçilüp koyuna getdi gece yaturken karacık çoban kara kaygulu düş gördi beliñleyü örü durdı kıyan güci demür güci iki kardaşını yanına aldı agıluñ kapusını berkitdi üç yerde depe gibi taş yıgdı ala kollı sapanını eline aldı nâgâh altı yüz kafir kuyulu geldi kafir eydür
karanku ahşamda kaygulu çoban karıla yagmur yaganda çakmaklu çoban mere çoban kazan begüñ dünlügi altun bân evlerin biz yakmışuz tavla tavla atlarını biz binmişüz katar katar develerin biz yetmişüz karıcık anasını biz getürmişüz boyı uzun bürli hâtûnı ve göñli yemişi urûz oglını biz esir etmişüz çoban ıraguñdan yakınuñdan berü gelgil baş endirgil bagır basgıl bize selâm vergil seni öldürmeyelüm şökli melike eltelüm saña beglik alıverelüm dediler çoban eydür
herze merze söyleme itüm kafir itümile bir yalakdan yuyındum içen azgun kafir altuñdagı alaca atuñ ne ögersin ala başlu erkecümce gelmez baña başuñdagı tugılgañı ne
