Sayfa:Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı.pdf/31

Bu sayfa istinsah edilmiş

zar zar agırur meded dede deyüp çagırur dede eydür delü karçar gavgayı ko bir alay büredür getürdüm soñra şöyle böyle deme karva dut semüzini alı ko arıgını koyu ver dedi hay dedecügüm bunuñ eyüsi yatlusı seçilecekleyin degül dede allah ışkına kapuyı aç çıkayın der dedem eydür

sañra bizümle gene nizâ' edersin hele dahı gör dedi delü karçar diñ diñ kalkır çat çat üzer meded dedecügüm deyüp feryâd edicek dedem kapuyı açdı delü karçar daşra kaçdı çırçıplak bireler üşmiş gün sovuk dede eydür

mere delü suya var kurtul dedi delü can kayusıyla buzlu suya bogazına dak batdı bürelerüñ elinden gücile kurtuldı dedecügüm tañrı bezsün bunuñ arugındanda semüzindende dedi geyesisini geydi evine getdi dügin yaragın gördi oguz zamanında kâ'ide buyıdıki bir yigit evlense ok atardı okı nereye düşse anda gerdekhâne dikerdi beyrek okın atdı gerdegin dikdi adaklusı bir kırmızıı kaftan gönderdi beyrek kaftanı geydi yoldaşlarına bu iş hoş gelmedi sant oldılar beyrek eydür

yoldaşlar ne bugün ben geydümise yarın nâyibüm geysün kırk güne degin sıra var di geyüñ andan soñra bir dervişe verüñ dedi bunlaruñ