otlarınuñ günâhı yokdur
kâzılık tagınuñ otlarına karamagıl
kazılık geyiklerinüñ günâhı yokdur
geyiklerine karamagıl kararısañ babama karga
bu suç bu günâh anuñdur
dedi oglan eydür
korkma canum ana bu yaradan baña ölüm yokdur dedi tag çiçegi anañ südi senüñ yaraña melhemdür dedi böyle deyicek kırk ince kız yayılup tag çiçegi devşürdiler oglanuñ anası dahı memesini bir sıkdı südi gelmedi bir dahı sıkdı süd gelmedi üçincide kendüye güç edip katı sıkdı südile kan karışık çıkdı tag çiçegi ile südi karışdurup oglanuñ yarasına urdılar bagladılar ata bindirdiler alubanı orduya getürdiler oglanı dirse hândan sakladılar at ayagı külük ozan dili çevük olur hânum oglanuñ kırk günde yarası tamâm eyü oldı ata binüp kılıç kuşanur oldı avlar kuşlar oldı dirse hânuñ haberi yok oglancugını öldi bilür ol kırk nâmerdler bunı tuydılar bir araya gelüp tanışık etdiler eyitdiler
dirse hân oglancugını öldi bilürdi şimdiki kaziyye böyle oldı bizi nep kırar dediler gelüñ dirse hânı dutalum ag ellerin ardına bağlayalum kıl sicim boynına dakalum alubanı kâfir ellerine gedelüm deyüp dirse hânı mest bulup dutup bagladılar kıl urganı boynına dakdılar bunlar atıla dirse hân yayak öñlerine bırakdılar döge döge kâfir ellerine
