Ben dedemi ne yazık ki tanıyamadım ama buna rağmen birçok özelliğimin ona benzediğini söylüyorlar. Küçükken birgün annemle yemek yerken ben pilavın üstüne limon sıkmıştım. Annem de ağlayarak bana “Deden de pilavı böyle yerdi.” Demişti. Bunu kimseden görmeden yapmıştım. Hâlâ da pilavımı bu şekilde yerim ve her pilav yiyişimde dedemi hatırlarım. Bir yandan da ben mücevhere çok meraklıyımdır. Dedem de öyleymiş. Zamanın meşhur kuyumcuları eve dedeme mücevherlerini göstermek için gelirmiş. Dedem de mücevherleri lupuyla inceleyip mücevherleri kime hediye alıyorsa o kişinin zevkine göre kendi tasarlarmış. Şimdilerde bile paha biçilemeyen çok özel parçalarımız var dedemden kalan mücevherlerimiz arasında. Bir yandan da saate de meraklıymış dedem. Sanırım o huyum da ondan geçmiş. Antika duvar saati ve köstekli saat koleksiyonu varmış.
Ayrıca sanata da çok meraklıyım dedem gibi. Dedem piyano, keman ve gitar çalarmış, ben de küçükken piyano çalmıştım. Başka şaşırtıcı bir benzerlik de şuydu; dedem,
-------------------
- ↑ Kamil Tolon’un torunu
