Bu sayfa doğrulanmış
ve sevgiyle karşılardı insanlar. Hoşsohbet kişiliğiyle her zaman kendisine bir çevre edinirdi. Bu özelliğinden dolayı kalıcı dostluklar edinirdi. Hayatımın ilk ve en büyük kaybıydı onun ölümü. Sonsuz uykusunda onu ziyarete gittiğim bir seferinde tanımadığım yaşlı bir hanım ona dua ediyordu. Bana kim olduğumu sordu. Ben “Torunuyum.” Dediğim zaman “Dinle bak kızım, sen dedeni tanımazsın, benim oğlum ve eşim burada yatıyorlar. Onları her ziyaret edişimde dedeni de ziyaret ederim. Her ikisi de fabrikanızda işçiydi. Deden tüm çalışan işçilerine çamaşır makinesi hediye etmişti.” dedi. Ben çok müteessir oldum çünkü gerçekten bunu bilmiyordum ve şimdi daha iyi anlıyorum ki dedem gerçekten özel bir insandı. Ona her şey için minnettarım.
83
