kimseye bağımlı olmadan yaşama hakkı olduğu unutulmamalıdır. Bu düzenleme ile bireysel olarak sosyal hayata katılımları ile farklı pozisyonlarda yer alabilmeleri sağlanmaya çalışılmıştır.
GGASŞ'ın 2. bölümünün 20. maddesinde cinsiyet temelinde istihdam ve mesleki eğitimde ayrımcılık yasaklanmıştır. Böylece taraf devletler; cinsiyet ayırmadan erkek ve kadınlara işe giriş, işten çıkarma, mesleki yönlendirme, eğitim ve rehabilitasyon sağlamayı, istihdam ve ücret dahil çalışma koşulları, terfi dahil meslekte ilerlemede eşit muameleyi sağlamayı ve bireyleri teşvik etmek için gerekli önlemleri almayı taahhüt etmekle yükümlü hale getirilmişlerdir. Madde genelinde fırsat eşitliği ve eşit muamele anlayışı hakimdir.
GGASŞ'ın 2. bölümünün 23. maddesinde yaşlılara daha iyi yaşam sürmeleri için tanınması gereken bir takım haklar yer almaktadır. Madde içeriğinde yer alan haklar, sosyal koruma niteliğindedir. Yaşlıların daha iyi bir hayat sürmesi, sağlıklı bir yaşlılık geçirmeleri için sosyal düzenlemelerin yapılması gerekliliği kabul edilmiştir. Kanımızca, bu pozitif politikalar sayesinde üye devletlerde yaşayan yaşlı halkın hayat kalitesi yükselmekte, böylece yaşlı nüfus artmaktadır. Yani yaşlı nüfusun artması hayat standartlarındaki yükselişi göstermektedir.
Şart'ın denetim mekanizması Avrupa Sosyal Haklar Komitesi'dir. Taraf devletler iki yılda bir Komite'ye raporlarını sunmakla yükümlüdürler. Komite de kendisine sunulan raporları değerlendirerek taraf devletlerin Şart'a uygun davranıp davranmadıklarını tespit eder ayrıca tespit sonucu tavsiye niteliğinde kararlar verebilir[1]. Avrupa Sosyal Şartı'nın eki niteliğinde olan toplu şikayetlerin hangi usulde yapılacağına ilişkin protokolde Komite
