Sayfa:Ceza hukukunda nefret ve ayrımcılık.pdf/73

Bu sayfa istinsah edilmiş

kabul edilmeyerek, her iki cinsiyetin de aile yaşamına, çocuklara ilişkin sorumluluklara ve genel olarak sosyal hayata katılmada eşit oldukları ifade edilmiştir.

Sözleşme'nin geri kalan maddeleri, genel hatları ile taraf devletlerin kadınlara karşı ayrımcılığı önlemek için alması gereken önlemler ile devletlerin bu konudaki yükümlülükleri, uygulama ve denetimin sağlanması için belirlenen usul ve esaslardan oluşmaktadır. Soysal, ekonomik, kültürel, siyasal ve temel haklar bakımından ayrıntılı düzenlemelere yer veren bu Sözleşme, erkekler ve kadınlar arasında tam anlamıyla bir eşitliğin sağlanmasını hedeflenmiştir. Sözleşme ile ayrımcılığın hukuki yönlerinin dışında kültürel yönlerine de sıkça vurgu yapılmıştır. Bu sayede, kadınların bir takım özel ihtiyaçlarının varlığı uluslararası hukuk alanında bu belge ile kabul edilmiş olmaktadır. Böylece içtihatta "kadınların insan hakları” kavramı yer etmiş olup, daha sonraki hukuki belgelere örnek niteliği teşkil etmiştir[1].

2.2.6. Engelli Bireylerin Haklarına İlişkin Sözleşme

Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı[2] dünya çapındaki engelli sayısının 650 milyonu bulduğunu ve bu sayısının 500 milyonunun ise gelişmekteki ülkelerde yaşadığını rapor etmiştir. Ayrıca, UNDP raporuna göre; “dünyanın en yoksul kesiminin %20'sinin engelli olduğu ileri sürülmektedir.” Yine UNESCO araştırmalarında, okula gidemeyen çocuk nüfusunun büyük çoğunluğunu engelliler oluşturmaktadır. ILO'nun araştırmalarına göre ise, “Bazı ülkelerde, engellilerin yaklaşık %80'i işsizdir[3]". Bu verilere bakılarak engelli bireylerin bir takım haklarını kullanmada veya hak arama bakımından dezavantajlı durumda oldukları ortadadır.

  Türkiye'de 2002 yılında yapılan “Türkiye Özürlüler Araştırması” kapsamında ortaya çıkan sayısal verilere bakıldığında uluslararası araştırmalarla aynı yönde olduğu görülmektedir. Buna göre, her on kişiden biri engelli bireylerden oluşmaktadır. Toplam


  1. Kaypak, Ş./ Kahraman, M.; Türkiye'de Kadının İnsan Hakları ve Anayasal Yansıması, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2016, C. 13, S. 33, s. 305.
  2. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (United Nations Development Programme) yoksulluğun, eşitsizliklerin ve dışlanma ortadan kaldırılması amacıyla 1966 yılında kurulmuştur. Ayrıca ülkelerin sürdürülebilir kalkınmanın sağlanabilmesi için ülkelere projeler ve politikalar konusunda yardımcı olmayı amaç edinmektedir. http://www.mfa gov.tr/birlesmis-milletler-kalkinma-programi- undp -tr.mfa (E.T. 26/06/2019)
  3. Çağlar, S.; Engelli Hakları Sözleşmesinde Ayrımcılık Yasağı ve Türkiye'nin Uyum Sorunu, TBB Dergisi, 2011, S.96, s.149-150.
61