Sayfa:Ceza hukukunda nefret ve ayrımcılık.pdf/64

Bu sayfa istinsah edilmiş

bir gereği olarak hakların uygulanması aşamasında taraf devletlere tavsiye niteliğinde kararlar vererek, işlerliği sağlamaya yardımcı olur[1].

Sözleşme'nin ayrımcılık yasağına yer veren madde 2/2'ye göre, taraf devletler, Sözleşme kapsamındaki hakların uygulanması aşamasında meydana gelebilecek her türlü ayrımcılığın önüne geçmekle yükümlüdürler. “Bu Sözleşmeye Taraf Devletler, bu Sözleşmede beyan edilen hakların ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasal veya diğer bir fikir, ulusal veya toplumsal köken, mülkiyet, doğum ya da başka bir statü bakımından herhangi bir ayrım gözetilmeksizin uygulanmasını taahhüt ederler.” Haklardan herkesin eşit olarak yararlanmasını sağlamak amacıyla, taraf devletler, uygulamayı etkin olarak denetlemelidir.

Sözleşme'nin 3. maddesinde hakların kullanılmasında cinsiyet yönünden eşitlik ilkesi yer almaktadır. İlke Sözleşme maddesinde; “Bu Sözleşme'ye Taraf Devletler, bu Sözleşme'de yer alan bütün ekonomik, sosyal ve kültürel hakların kullanılmasında erkeklere ve kadınlara eşit haklar sağlamayı taahhüt eder.” şeklinde yer almaktadır. Ekonomik, sosyal ve kültürel hakların kullanılması sırasında meydana gelecek her türlü cinsiyet ayrımcılığıyla mücadele etmek taraf devletlerin görevlerinden biridir. Bu anlamda örneğin, taraf devletler, eşit işe eşit ücret verilmesini güvence altına alarak ekonomik hayatta kadınlar ve erkekler arasındaki eşitsizliklerin giderilmesi için fırsat eşitliğini sağlamaya yardımcı olabilir. Ayrıca kadın ve erkeklerin ekonomik, sosyal ve kültürel alanda aynı muameleye tabi olmaları bakımından ise kapsamlı bir koruma sistemi sağlanarak, pozitif uygulamalar arttırılmalıdır[2]. Sözleşme'nin 2/2. ve 3. maddeleri birbirlerini karşılıklı olarak desteklemektedir. Birinde genel olarak ayrımcılığın yasaklanmasından söz edilirken, diğerinde cinsiyet bakımından ayrımcılığın üzerinde durularak bu durum pekiştirilmektedir. Bu nedenle söz konusu maddelerin, birbirlerini tamamlayıcı nitelikte hükümler oldukları söylenebilir. Bu maddeler ile belirli kişilerin ve grupların veya bir diğerine göre koşullar bakımından daha avantajlı olduğu düşünülen cinsiyetteki bireylerin, belirli bir statü veya içinde bulunduğu durum sebebiyle farklı muameleye maruz kalmasını yasaklanmaktadır.


  1. Birleşmiş Milletler Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesi, 20 No'lu Genel Yorum http://www.ihop.org.tr/2007/12/11/ekonomik-sosyal-ve-kueltuerel-haklar-komitesi/ (E.T.: 26/04/2019)
  2. Birleşmiş Milletler Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesi, 16 No'lu Genel Yorum http://www.ihop.org.tr/2007/12/11/ekonomik-sosyal-ve-kueltuerel-haklar-komitesi/ (E.T.: 26/04/2019).
52