150
Amsterdam’daki evimin penceresinden görülen 17. yüzyıla ait evler.
Evimdeki çalışma köşesi.
HEBE’den dostum Chris van Eghen’e ve eşi Femke’ye bir akşam yemeğinde İsviçreli memurun bana söylediklerinden bahsettim.
Ertesi gün arkadaşımdan bir telefon geldi ve bana, “Carel, eski bir sabun, ruj ve dudak boyası fabrikası şehir merkezinden taşınıyor. Bir grup sanatçı bu fabrikayı satın aldı ve restorasyon için belediyeden de izin aldılar. Temeli 1640 yılında atılmış, 1850 yılından kalma eski bir tuğla bina, çok büyük, 40 daireye bölmeyi düşünüyorlar. Sana buradan sorumlu kişinin telefon numarasını vereceğim. Çok ucuz, bu fırsatı kaçırma,” dedi. Ben, “Ama Chris, ben sanatçı değilim,” deyince de, “Sen hayat sanatçısısın,” diye karşılık verdi. Ben de tavsiyelerini dinledim ve dairem Gietersstraat 43’ün restorasyonu için üç Türk usta buldum.
Eski fabrikanın sabun kokusu her yerden çıkıyordu. Bina bir Rijks Monument, tarihsel kamu binası olarak tescil edildi. Dairem Gietersstraat 43 ve restorasyonu için bulduğum Türkiyeli ustalardan biri Kayserili marangoz Salih Karaduman ve onun karısı Ankaralı Filiz ve çocuğu Emre’yle hâlâ görüşüyorum. Salih, 1983 yılında Hollanda’ya geldi ve Filiz’le evlenmek istedi. Fakat Filiz’in annesi Fikret hanım bu evliliğe karşı çıktı. Çünkü Salih parasızdı. Ben onun evliliğini kolaylaştırdım. Filiz’in annesi de Salih’i kabullendi ve böylece evlendiler.
