Sayfa:Carel Zwollo.pdf/130

Bu sayfada istinsah sırasında bir sorun oluştu

128

Amerika Birleşik Devletleri Peace Corps Mali Şube Müdürü gönüllü bir kızı kurtardığım için bana teşekkür mektubu gönderdi.


o zaman “siz Avrupalılar” demezlerdi, “blancs”, Fransızca’da “beyaz”, derlerdi. Segou’daki American Peace Corps’ta üçü kadın biri erkek dört genç vardı ve akşamları o çevredeki tek lokantanın bahçesinde birlikte yemek yerdik. Bir akşam oturuyorduk ve lokantanın bahçesine elinde bir mektupla Malili bir genç geldi. Çok yorgundu, yirmi kilometre yürümüştü. Bir American Peace Corps üyesi olan Marcha, acil yardım istiyordu, çok hastalanmıştı. Arabaya dört kişiden fazla binemezdik. Marcha’yla birlikte beş kişi olacaktık. Çok zorlu bir yoldu ve yağmur yağıyordu. Mali’de zaman zaman yağmur yağardı. Yirmi kilometrelik yolu yaklaşık dört saatte gitmiştik. Marcha evdeydi ve ateşi vardı. Hemen Segou’ya dönmek istedi; fakat biz de çok yorulmuştuk ve ona biraz temiz suyla ilaç verdikten sonra orada dinlenmeye karar verdik. Bahçede dört kişi yanyana yattık. Moralimizi yüksek tutmak için bir oyun oynadık. Hiç unutmam. Bir harf seçip, o harfle başlayan cümleler kuruyorduk. Benim adım Peter, Petersburg’ta doğdum, Pensilvanya’da büyüdüm, Panama’da çalışıyorum gibi. Belki de Afrika’da ilk defa iki kız, iki erkek yanyana yıldızların altında uyumuştu.

Marcha iyileşti ve benim Renault 4 arabamla Bamako’ya giderken yaşadığımız macerayı Amerikan Peace Corps müdürüne anlatmıştı. Döndükten üç hafta sonra müdür bana bir teşekkür mektubu gönderdi. Mektupta yolculuğu anlatmanın dışında ayrıca, “Bay Zwollo harika bir şey yaptınız. Eğer ileride desteğe ihtiyacınız olursa lütfen Peace Corps’u aramaktan çekinmeyin,” diyordu.

Afrika’da birçok beyaz, yolların berbat olmasından dolayı trafik kazasından, çeşitli hastalıklardan veya intihar sonucu ölüyordu. Ara sıra Avrupalı aileler ölen yakınlarının “intihar sebebini” saklamak için onların trafik kazasında öldüğünü söylüyordu. Sadece yakınları bu yalanı biliyorlardı. Mali’de benim Belçikalı iş arkadaşım Pierre van Espen, Kuzey Burundi’nin Ngozi yerleşiminde kooperatifler projesinde çalışıyordu. 1978-1981 yılları arasında aynı zamanda işe başlamıştık. Onun, trafik kazasında öldüğünü söylemişlerdi. Fakat