21 Emel-i Meyus
İşte bütün izdivacının tarihi : çocuk babası olmak için evlenmiş idi, başka hiç bir şey içün değil...
Her gün eve girdikce genc karısının yüzünde bir emare-i meserret, bir beşaret-i validiyet arardı; fakat aylar, seneler geçiyor; bu izdivacın semere-i matlubesi hala kendisini bekletiyordu. Bir çocuğa, yalnız bir danecik çocuğa malik olabilmek arzusu ondaki şiddeti kadar karısına da sirayet itmiş, artık ikisinde de bu bir derd-i daimi hükmüne girmiş idi.
Acaba çocukları olmayacakmı ?
Şu sual zihnini işgale başladığı zaman bu müşkülün suret-i hallini düşündü, bin dürlü tereddüdlerden sonra sonra sıkılarak bir tabibin re'yine müracaat itdi. Tabibin reyi fen-i veladiye dair yarım saaat süren dürlü anlayamadığı lugatlarla mücehhez bir nutuk içinde, arasıra bıyıklarının altına gizlenerek onun asabına dokunan müstehziyane tebessümleri arasında gaib oldu, gitdi. Bununla cesaretine halel gelmedi, diğerine müracaat itdi, bir üçüncüsüne daha uğradı; o hekimlerin bir vuzuh-u tam ile mümkün değil anlamak nasib olmayan nutuklarına karşı ağzını açarak derdine çare ararken karısı da ebeler müracaat idiyordu. Çare tavsiye idenler, ilac tarifine girişenler de oldu; komşu hanımlar içinde dürlü ecza-yı garibenin esrar havasına vakıf
