Biga Türküleri ve Halk Oyunu Müzikleri
Biga Türkülerindeki belirgin özelliklerin başında, ülkemizin diğer bölgelerinde olduğu gibi ezgili mâni söyleyiş biçimi gelir. Anonim halk edebiyatının en yaygın nazım şekli olan “mani”, halk şiiri metinlerinin önemli bir kısmını ve diğer manzum ürünlerin çoğunu oluşturması bakımından önemlidir. Mani, yalın bir ifadeyle genelde yedi heceli dört dizeden oluşan “a-a-b-a” şeklinde kafiyelenen bir nazım şeklidir. Genellikle ilk iki dize, asıl anlamı veren son dizelere bir hazırlık yapılmasını sağlayan doldurma dizelerdir. Maniler genellikle 7 heceli olup, 1, 2 ve dördüncü mısraları kendi arasında kafiyeli, 3.’sü ise serbest olan müstakil dörtlüklerdir (Şimşek, 1997:37). Biga türkülerinin en bilinenlerinden biri olarak “Çemberimde Gül Oya” türküsü bu yapıya örnek gösterilebilir (Canbay ve Satır, 2014:90-91).
Çemberimde Gül Oya
Gülmedim Doya Doya
Dertlere Karıyorum
Günleri Saya Saya
Al Beni Kıyamam Seni
Pembe Gül İdim Soldum
Ak Güle İbret Oldum
Karşı Karşı Dururken
Yüzüne Hasret Kaldım
Al Beni Kıyamam Seni
Avlu Dibi Beklerim
Vay Benim Emeklerim
Dümbeği Çala Çala
Yoruldu Bileklerim
Al Beni Kıyamam Seni
